Αφορμή για όλες αυτές τις κινήσεις ήταν η αυξανόμενη τουρκική προκλητικότητα αλλά και ο παρεμβατισμός της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή αλλά κυρίως στη Λιβύη όπου τυχόν τουρκική επικράτηση θα έχει σαν αποτέλεσμα να πληγούν καίρια γαλλικά συμφέροντα στην Αφρική. Ας δούμε αναλυτικά αυτές τις κινήσεις.
Λιβύη
Η Τουρκική στήριξη στην κυβέρνηση Σάρατζ της Λιβύης αλλά και η μεταφορά 17.000 ισλαμιστών ανταρτών από τη Συρία μαζί με την ενίσχυση των ισλαμικών οργανώσεων που συνοδεύει την τουρκική παρεμβατικότητα, έκαναν τη Γαλλία να λάβει θέσεις μάχης στη Λιβύη. Η δημιουργία τουρκικών βάσεων στη Λιβύη, η ενίσχυση του λαθρομεταναστευτικού προς την Ιταλία και η αυξημένη τουρκική επιρροή στην ευρύτερη περιοχή της Βόρειας Αφρικής αμέσως μετά την επικράτησή της στη Λιβύη, έθετε σε κίνδυνο τη Γαλλική επιρροή στην περιοχή αλλά και τα ζωτικά γαλλικά συμφέροντα.
Αν η Γαλλία θέλει κάτι, αυτό είναι να μην ενισχύεται ο ακραίος ισλαμισμός στη Βόρεια Αφρική μέσω εγκαθίδρυσης ισλαμικών κυβερνήσεων από τρίτους. Αν στη Λιβύη η Τουρκία καταφέρει να ελέγξει την κατάσταση, τότε θα επεκταθεί στην Τυνησία και την Αλγερία, ενώ θα υποστηριχθούν οι τρομοκρατικές ισλαμικές ομάδες στην υποσαχάρια Αφρική ( Μάλι, Νίγηρας κτλ.)
Το ζήτημα της κυβέρνησης στη Λιβύη δεν απασχολεί τόσο τους Γάλλους όσο η αυτή καθ’ εαυτή η τουρκική παρεμβατικότητα στη χώρα και η προσπάθεια δορυφοροποίησης της Λιβύης.
Κύπρος
Η Γαλλία είναι μία από τις χώρες που στηρίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία και επίσης η γαλλική Total έχει δικαιώματα έρευνας και άντλησης του πετρελαίου στην Κυπριακή ΑΟΖ. Η όποια προσπάθεια της Τουρκίας να πειρατεύσει στην Κυπριακή ΑΟΖ είναι ευθεία πρόκληση προς την Γαλλία η οποία έχει συμφωνήσει με ένα κράτος μέλος της Ε.Ε. την άντληση υδρογονανθράκων. Αν η Τουρκία καταφέρει να κερδίσει με κάποιο τρόπο τα κοιτάσματα, τότε αλλάζουν οι ισορροπίες και εκτός του ότι οι Γάλλοι θα χρειαστεί να συμφωνήσουν με έναν απόλυτα ασταθή παίκτη, στο χορό θα εισέλθουν και αμερικανικές εταιρείες ή και Κινεζικές που παραμονεύουν για ένα παράθυρο ευκαιρίας. Επίσης, η Γαλλία δεν επιθυμεί να γίνει η Τουρκία παραγωγός χώρα με τα κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου αφού έτσι δε θα επιτευχθεί το Γαλλικό όνειρο της ενεργειακής απεξάρτησης της Ευρώπης από την ανατολή.
Συρία-Ιράκ
Η Γαλλία ως προς τη Συρία είχε ακολουθήσει την πολιτική των Η.Π.Α. και των λοιπών ευρωπαϊκών δυνάμεων στην περιοχή φροντίζοντας όμως να μη φαίνονται. Η υποστήριξη αρχικά των ανταρτών στη Συρία, κατέληξε σε υποστήριξη ακραίων ισλαμιστικών ομάδων ενώ η Τουρκία βρήκε ευκαιρία να προσαρτήσει νέα εδάφη στην πάλαι ποτέ γαλλοκρατούμενη Συρία. Το αμέσως μετά μεταναστευτικό κύμα που προκάλεσε η Τουρκία προς την Ευρώπη, έφερε σε δυσκολότερη θέση τη γαλλική πολιτική των τελευταίων χρόνων στην περιοχή. Η επιχείρηση των Τούρκων στη βόρεια Συρία τον Οκτώβριο του 2019 είχε σαν αποτέλεσμα και την οριστική απομάκρυνση των γαλλικών δυνάμεων από την περιοχή.
Λίβανος
Ο Λίβανος είχε δημιουργηθεί από τη γαλλική διοίκηση έτσι ώστε να υπάρχει ένα κράτος με χριστιανική υφή στη Μέση Ανατολή. Η δημογραφική αύξηση των μουσουλμάνων της περιοχής είχε σαν αποτέλεσμα τον εμφύλιο και την υπερίσχυση των μουσουλμάνων στην περιοχή. Ευκαιρία για άμεση εμπλοκή στο Λίβανο, ο οποίος διανύει περίοδο επικίνδυνης αστάθειας, έδωσε η έκρηξη στο Λιμάνι της Βηρυτού προ λίγων ημερών.
Αίγυπτος
Η πολιτική της Γαλλίας ως προς την Αίγυπτο κινείται στο ίδιο μήκος κύματος με τη γαλλική πολιτική ως προς την υπόλοιπη βόρεια Αφρική με τη βασικότερη διαφορά να είναι ότι η Αίγυπτος είναι το ισχυρότερο κράτος της Βορείου Αφρικής και οι δυνατότητές της πολύ μεγαλύτερες από τις υπόλοιπες. Επίσης, η Γαλλία από την εποχή του Ναπολέοντα ήθελε πρόσβαση στη χώρα των Φαραώ. Αν και τώρα η πρόσβαση με την τότε εποχή δεν είναι η ίδια , η Γαλλία επιθυμεί πολιτική σταθερότητα στη χώρα χωρίς ακραίες ισλαμικές κορώνες.
Υπό εξέλιξη λοιπόν η γαλλική εμπλοκή σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο την ίδια ώρα που οι Η.Π.Α. έχουν απομακρυνθεί από την ενασχόλησή τους στην περιοχή αφήνοντας χώρο σε όλους αυτούς του παίκτες να δράσει και να εξυπηρετήσει με μεγαλύτερη ευκολία τα δικά του συμφέροντα.
