Αντ’ αυτό, από αμερικανικό έδαφος σε συνέντευξή του, ο Ερντογάν ανακοίνωσε ότι η χώρα του θα προχωρήσει στην αγορά και δεύτερης συστοιχίας αντιαεροπορικών συστημάτων μακράς εμβέλειας τύπου S-400 από τη Ρωσία. Η κίνηση αυτή δεν είναι τυχαία καθώς ο Ερντογάν θα συναντήσει το Ρώσο Πρόεδρο εντός ημερών όπου θα συζητηθεί εκτενώς το ζήτημα της Συρίας με τους Τούρκους αν λαμβάνουν την πρωτοβουλία αυτή τη φορά.
Τον Ιανουάριο του 2020, ο Συριακός Στρατός εκτέλεσε μεγάλη προέλαση βαθιά μέσα στην ισλαμοκρατούμενη επαρχία της Βόρειας Συρίας, Ιντλίμπ, η οποία επιχειρήθηκε να ανακοπεί με τη βοήθεια του Τουρκικού Στρατού και κυρίως των ισλαμιστών μισθοφόρων του οι οποίοι έλαβαν και ενίσχυση σε τουρκικό τροχοφόρο και ερπυστριοφόρο υλικό.. όταν οι Τούρκοι υπερέβησαν τα καλώς εννοούμενα έναντι των Ρώσων, οι Ρώσοι απάντησαν και με ένα και μόνο βομβαρδισμό, οι Τούρκοι απώλεσαν άνω των 100 στρατιωτών τους σε ένα σημείο.
Μετά από αυτό, το Μάρτιο, ο Τούρκος Πρόεδρος προσήλθε στη Μόσχα με αέρα… ηττημένου και έκλεισε τη συμφωνία εκεχειρίας που ισχύει μέχρι σήμερα στην Ιντλίμπ. Τις τελευταίες μέρες έχει παρατηρηθεί αύξηση των κινήσεων των ισλαμιστών ενώ μεγάλοι αριθμοί μισθοφόρων ισλαμιστών της Τουρκίας μπαίνει στην περιοχή και η Τουρκία έχει προχωρήσει σε ενίσχυση των αριθμών της στο πεδίο στο σημείο.
Αντίστοιχα, ο Συριακός Στρατός έχει κινητοποιήσει τις δυνάμεις του και η Συριακή και Ρωσική Αεροπορία έχουν προχωρήσει σε προληπτικούς-προειδοποιητικούς βομβαρδισμούς σημείων με συγκεντρώσεις ισλαμιστών ανταρτών και για πρώτη φορά σημειώθηκαν βομβαρδισμοί και στις περιοχές της Βόρειας Συρίας που είχαν καταλάβει οι Τούρκοι το 2019 και πιο συγκεκριμένα προς το Άϊν Ισά ανατολικά του Ευφράτη ποταμού.
Οι Τούρκοι ακόμα δεν έχουν θέσει ξεκάθαρα τις προθέσεις τους για τη Συρία με το μεταναστευτικό να πιέζει έντονα πολιτικά τον Ερντογάν καθώς εκατομμύρια αλοεθνών κάθε φυλής έχουν εισέλθει στην Τουρκία με τους Σύριους να είναι και η πολυπληθέστερη ομάδα, κοντά στα 3 εκατομμύρια κόσμου. Παρά τις προθέσεις των Τούρκων να καταλάβουν μία ζώνη εντός της Συρίας και ειδικότερα, αυτές των Κούρδων και να διώξουν από αυτές του Κούρδους εγκαθιστώντας σε αυτές Άραβες και τουρκογενείς πληθυσμούς, αυτό δεν έχει καταστεί εφικτό.
Από τη στιγμή που ο Συριακός Στρατός μπήκε ανάμεσα στους Τούρκους και τους ισλαμιστές μισθοφόρους τους και τους Κούρδους, τα σχέδια των Τούρκων για κατάληψη των περιοχών της Βόρειας Συρίας ανατολικά του Ευφράτη και της πλήρως υποταγής των Κούρδων των περιοχών αυτών, δεν έγινε και οι Αμερικανοί στρατιώτες που βρίσκονταν στην περιοχή υποστηρίζοντας το YPJ, την κουρδική στρατιωτική οργάνωση της Συρίας, δεν έφυγαν από την περιοχή. Μπορεί οι Κούρδοι να μη θέλουν το Συριακό Στρατό αλλά η προστασία του μαζί με τη ρωσική διαμεσολάβηση, έπαιξαν καίριο ρόλο στο να μην καταλήξουν υπό την ημισέληνο και τους ισλαμιστές αντάρτες της.
Ο Ερντογάν έθιξε από τη Νέα Υόρκη το ζήτημα των Κούρδων της Συρίας και επιθυμούν, κατά πως φαίνεται, να δώσουν μία πρόταση στους Ρώσους για τη λύση του προβλήματος αυτού, πιθανότατα με κάποιου είδους ανταλλαγή μεταξύ των περιοχών της Ιντλίμπ και της Βορειοανατολικής Συρίας που ελέγχονται από τους Κούρδους. Σα μοχλό πίεσης προς αυτή την κατεύθυνση, χρησιμοποιούν τη συγκέντρωση δυνάμεων στην περιοχή. Μεγάλο πρόβλημα για τους Τούρκους είναι η παρουσία των ΗΠΑ στις περιοχές των Κούρδων με τους Ρώσους να τα έχουν βρει με τις ΗΠΑ για την περιοχή και για το λόγο αυτό τα περίπολα των δύο συναντώνται χωρίς προβλήματα.
Πάγια θέση της Ρωσίας είναι η αποχώρηση όλων των ξένων δυνάμεων από τη Συρία και η απελευθέρωση όλων των εδαφών της από τους ισλαμιστές αντάρτες και όλες τις άλλες δυνάμεις από το έδαφός της. Μία ενωμένη Συρία υπό τον Άσσαντ ο οποίος στέκεται ακόμα καλά πολιτικά, εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι η Ρωσία επιθυμεί τα παραπάνω. Ο δε Συριακός Στρατός για πρώτη φορά από το 2012, το 2020 με την υπογραφή της εκεχειρίας μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας, κατάφερε να διανύσει ένα διάστημα σχετικής ηρεμίας, ευκαιρία για την ανανέωση και ενίσχυσή του με ρωσικό υλικό.
Αντίθετα, οι αντάρτες είχαν πολλά προβλήματα τόσο εσωτερικά όσο και με την Τουρκία η οποία πλέον είναι και ο μόνος υποστηρικτής τους αφού η Δύση και τα κράτη του Κόλπου έχουν κόψει προ πολλού τη χρηματοδότησή τους και τον εξοπλισμό τους. Σε μία νέα σύγκρουση με το Συριακό Στρατό και χωρίς αεροπορική υποστήριξη αλλά και χωρίς να διαθέτει πλέον το έδαφος που διέθετε παλαιότερα ως αποκούμπι, για υποχωρήσεις και κινήσεις. Αν εκκινήσουν εχθροπραξίες, τόσο οι αντάρτες όσο και οι μισθοφόροι των Τούρκων και οι ίδιοι οι Τούρκοι, θα έχουν να αντιμετωπίσουν την τοπική υπεροπλία της εχθρικής αεροπορίας και του ενισχυμένου Συριακού πυροβολικού.
