Η ανυποχώρητη στάση της Ελλάδας προκαλεί στον Τούρκο Πρόεδρο, Ταγίπ Ενρτογάν προβλήματα και στο εσωτερικό της Τουρκίας με την «βόμβα», όπως θα δείτε, να είναι έτοιμη να σκάσει.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης της γείτονας, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, δήλωσε προσφάτως πως ότι αν το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο δεν εγκριθεί από την βουλή της Λιβύης, ο Τούρκος πρόεδρος δεν έχει λόγο να παραμένει στην καρέκλα του:
«Η Αίγυπτος αποτελεί κλειδί για την ανατολική Μεσόγειο. Διαφώνησαν με την Αίγυπτο. Έκαναν συμφωνία με τη Λιβύη Συμφωνία, ωραία. Εγκρίθηκε από τη βουλή μας η συμφωνία με την κυβέρνηση του Σαράζ ομόφωνα, αλλά εκείνοι (οι Λίβυοι) δεν την έχουν υποβάλει καν στο κοινοβούλιό τους. Εκεί υπάρχει κίνδυνος για την Τουρκία. Πού πήγε ο Σαράζ; Πήγε στην Γαλλία μετά από πρόσκληση του Μακρόν. Τι θα συμβεί αν απορριφθεί αυτή η συμφωνία στο κοινοβούλιο τους; Ο Ερντογάν δεν θα μπορεί να κάτσει άλλο στην καρέκλα του.
Ο άνθρωπος, ο οποίος έφερε την Γαλάζια Πατρίδα σε αυτή τη κατάσταση είναι ο Ερντογάν. Είναι τόσο ξεκάθαρο και το λέω ανοιχτά. Την Γαλάζια Πατρίδα που ενώ την είχαμε εμείς στα χέρια μας και ήταν το πιο δυνατό μας σημείο –κατοχυρωμένη ακόμη και με διεθνείς συμφωνίες-, ο Ερντογάν την μετέτρεψε έτσι ώστε να έρχονται τώρα οι μεγάλες δυνάμεις -κατά μία έννοια- και να μας κάνουν παζάρια. Και τώρα λέω πήγαινε και συμφώνησε με την Αίγυπτο, με το Ισραήλ, άνοιξε πρεσβείες, στείλε τους πρέσβεις εκεί, κάτσε, μίλα!».
Είναι προφανές πως η συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου για την ΑΟΖ, η οποία τόσο έχει επικριθεί αλλά εκ των πραγμάτων μπλοκάρει το παράνομο τούρκο-λιβυκό μνημόνιο, φέρνει τον Ερντογάν υπόλογο απέναντι στην τουρκική Εθνοσυνέλευση. Ξεκίνησαν οι πιέσεις της αντιπολίτευσης, η οποία του λέει ευθέως να σηκωθεί να φύγει, αν δεν πετύχει το σχέδιο του να παρακάμψει την Ελληνική ΑΟΖ με το μνημόνιο που υπέγραψε με τον Σάρατζ, ενώ τον επικρίνει πως θέτει σε κίνδυνο το σχέδιο της «Γαλάζιας Πατρίδας».
Επομένως, μετά την οικονομική πίεση που δέχεται ο Ερντογάν, έχει να αντιμετωπίσει και την πολιτική, καθώς οι επιτυχίες της Ελλάδας (Έβρος, ΑΟΖ με Ιταλία, ΑΟΖ με Αίγυπτο, επέκταση χωρικών υδάτων στο Ιόνιο) αλλά και όσα θα επιδιωχθούν να γίνουν από την πλευρά μας (ΑΟΖ με Αλβανία, ΑΟΖ με Κύπρο, επέκταση χωρικών υδάτων και σε άλλα σημεία της χώρας), γίνονται τροφή στο πιάτο των μετριοπαθών κεμαλιστών του Κιλιντζάρογλου, οι οποίοι θέλουν να πλήξουν τον τούρκο πρόεδρο.
Αυτό λοιπόν ΔΕΝ το είχε υπολογίσει ο Ερντογάν με την Ελλάδα.
ΧΑΣΤΟΥΚΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΡΩΣΙΑ
Σαν μην έφταναν όλα τα άλλα, δείχνουν να καταρρέουν και τα τουρκικά σχέδια στην Λιβύη. Η κατάπαυση του πυρός, πάγια επιδίωξη της Ρωσίας, μπαίνει εμπόδιο στα σχέδια του Ερντογάν, ο οποίος ήθελε να προωθηθούν οι δυνάμεις του συμμάχου του Σάρατζ, στην Σύρτη, με το βλέμμα στην Ανατολική Λιβύη, που τελεί υπό τον έλεγχο των Σάλεχ και Χάφταρ, τους οποίους έχει προσεγγίσει και η Αθήνα. Άλλωστε στα ανατολικά είναι οι ακτές που συνδέουν την ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ ΑΟΖ Τουρκίας-Σάρατζ.
Πρωτίστως η Ρωσία θέλει πολιτική λύση και πρωτοστάτησε στην κατάπαυση του πυρός μαζί με την Αίγυπτο. Η Άγκυρα έδωσε μεν την συναίνεσή της στην εκεχειρία, αλλά εντούτοις θα επιθυμούσε η πολιτική λύση να κατέτεινε σε σαφή κατίσχυση της κυβέρνησης Σάρατζ και όχι απλώς στην δρομολόγηση μιας συνεννόησης. Αυτό γιατί η οποία πολιτική συνεννόηση μπορεί να φέρει σταδιακά την αποδυνάμωση του Σάρατζ και την ενίσχυση των αντιπάλων του, οι οποίοι τάσσονται κατά των τουρκικών επιδιώξεων και έχουν διαμηνύσει πως θα ακυρώσουν την συμφωνία Ερντογάν-Σάρατζ για την υποτιθέμενη ΑΟΖ.
Αντίθετα, μία σαφής επικράτηση του Σάρατζ θα έδινε στην γείτονα μεγαλύτερο ειδικό βάρος για την επόμενη μέρα στην Λιβύη, θα διατηρούσε ενεργή την συμφωνία για την υποτιθέμενη ΑΟΖ και θα διευκόλυνε την μόνιμη τουρκική στρατιωτική παρουσία, η οποία από τον Νότο θα απειλεί ακόμα και την Κρήτη.
Δεν είναι τυχαίο πως η Τουρκία, αντί για αποστρατιωτικοποίηση και αποφόρτιση γύρω από την Σύρτη και την αλ-Τζούφρα, θέλει απλώς αυτές οι περιοχές να περάσουν στον έλεγχο της κεντρικής κυβέρνησης και να τις απεμπολήσει η αντίπαλη πλευρά.
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
Η Τουρκία έχει επενδύσει πολύ στην παρέμβασή της σε Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο και Λιβύη. Αν κάτι δεν πάει καλά εκεί, τότε παραμονεύει η τουρκική αντιπολίτευση αλλά και η τουρκική κοινωνία που βλέπει την οικονομία να ξεφουσκώνει. Πως θα αντιδράσει ο Σουλτάνος, αν «στριμωχτεί»; Η «βόμβα» είναι έτοιμη να σκάσει και το ωστικό κύμα, ενδεχομένως, απλωθεί και στο Αιγαίο.
