Τουρκία και Πακιστάν έχουν μία αγαστή συνεργασία στο στρατιωτικό τομέα η οποία είναι τέτοια που γνωρίζουμε μετά βεβαιότητας ότι για παράδειγμα Πακιστανοί πιλότοι κλήθηκαν να πετάξουν τουρκικά F-16 από τη στιγμή που οι εκκαθαρίσεις που έκανε στις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις ο Ερντογάν και το κόμμα του, είχαν σαν αποτέλεσμα τη φυλάκιση και την αποστράτευση μεγάλου αριθμού ιπταμένων δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο στην Τουρκική Αεροπορία μία τεχνητή έλλειψη ιπτάμενων χειριστών η οποία είχε αποτέλεσμα στο πεδίο αφού μειώθηκε ο αριθμός των έμπειρων χειριστών F-16. παρ’ ότι δεν επιτρέπεται σε μη ΝΑΤΟικούς χειριστές να πετούν ΝΑΤΟικά μαχητικά, οι Τούρκοι δε φαίνεται να ιδρώνει το αυτί τους και συνέχισαν τη συνεργασία του είδους με το Πακιστάν.
Αυτό είναι μόνο ένα δείγμα της συνεργασίας των Τούρκων με τους Πακιστανούς και το ανάποδο καθώς η τουρκική αμυντική βιομηχανία έχει βρεί στο πρόσωπο του Πακιστάν πρόσφορο έδαφος για την προώθηση υλικού της όπως είναι οι κορβέτες κλάσης Ada, παραλλαγή των οποίων έχει υπογράψει να προμηθευτεί το Πακιστάν με ναυπήγηση στα πακιστανικά ναυπηγεία και των 4 πλοίων του προγράμματος, προμήθεια επιθετικών ελικοπτέρων Τ-129 για τον Πακιστανικό Στρατό, προμήθεια που κόλλησε λόγω της απαγόρευσης εξαγωγής των κινητήρων από τις ΗΠΑ λόγω των κυρώσεων της CAATSA και άλλες μικρότερες συμφωνίες.
Η σύμπραξη του πακιστανικού κράτους με το τουρκικό, ειδικά στο μεταναστευτικό ζήτημα είναι αρκετά καλή αφού οι Πακιστανοί μετανάστες μπορούν πολύ εύκολα να μεταβούν στην Τουρκία και από εκεί να προωθηθούν στην Ελλάδα και κατ’ επέκταση στην υπόλοιπη Ευρώπη δημιουργώντας πακιστανικές παροικίες φανατικών μουσουλμάνων εντός των ευρωπαϊκών κρατών. Από τη μπίζνα της μετανάστευσης οι Τούρκοι κερδίζουν αρκετά χρήματα, προφανώς μαύρα χρήματα, τα οποία μένουν στην τουρκική οικονομία έστω και μέσω της πλαγίας οδού.
Το ζήτημα του Αφγανιστάν και η εργαλειοποίηση του πληθυσμού του από το Πακιστάν, είναι σοβαρό αφού το Πακιστάν δε θα έλεγε κανείς ότι διευκόλυνε τις ΝΑΤΟίκές επιχειρήσεις εκεί αφού πρακτικά ποτέ δεν έκλεισε τα σύνορά του με την πολύπαθη χώρα και δεν εφήρμοσε αυστηρό έλεγχο σε αυτά για να αποτρέψει τις κινήσεις των Ταλιμπάν αλλά και τις ροές εξοπλισμού τους. Η ήττα του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν και η αποχώρηση των στρατευμάτων του από την περιοχή είναι απόρροια της ύπαρξης των οδών ανεφοδιασμού των Ταλιμπάν προς το Αφγανιστάν από τα γειτονικά κράτη οι οποίες δε σταμάτησαν ποτέ. Με τον ανεφοδιασμό απρόσκοπτο και τις δυνάμεις τους να μη φθίνουν, οι ΗΠΑ ήταν καταδικασμένες να είναι εμπλεγμένες σε έναν πόλεμο παρόμοιο με αυτό του Βιετνάμ όπου το λεγόμενο “μονοπάτι του Χο-Τσι-Μινχ” τροφοδοτούσε τους Βιετκόνγκ συνεχώς.
Σε όλα αυτά το Πακιστάν έπαιξε σημαντικό ρόλο ενώ χρησιμοποίησε και τους αφγανικούς πληθυσμούς που κινήθηκαν δυτικά για την εκπλήρωση ενός οράματος πανισλαμισμού. Το δε Ιράν δεν ήθελε ποτέ τις αμερικανικές δυνάμεις στο κατώφλι του και αυτό με τη σειρά του έκανε τα στραβά μάτια όσον αφορά τον ανεφοδιασμό των Ταλιμπάν από ροές που διέρχονταν από το έδαφός του.
Οι ΗΠΑ δεν πρότειναν τυχαία στην Τουρκία την άμυνα του αεροδρομίου της Καμπούλ μετά την αποχώρησή τους και για μακρό χρονικό διάστημα καθώς γνωρίζουν ότι το Πακιστάν δε θα εχθρευτεί την Τουρκία η οποία μπορεί αν ελέγξει μία περιοχή γύρω από την Καμπούλ η οποία θα γειτνιάζει με το φιλικό προς αυτήν Πακιστάν ενώ μπορεί να χρησιμοποιήσει και τους Σύριους μισθοφόρους για τη δουλειά αυτή μη θέτοντας σε κίνδυνο Τούρκους στρατιώτες όπως άλλωστε έπραξαν σε Συρία εν μέρη, Λιβύη και Αρμενία αφού έχουν μία μεγάλη πηγή σύριου ανθρώπινου δυναμικού για να προσλάβουν.
Το αν θα πραγματοποιηθεί η κίνηση αυτή στο Αφγανιστάν από την Τουρκία, θα γίνει με τις ευλογίες των ΗΠΑ οι οποίες χρειάζονται ένα πάτημα στην περιοχή αλλά δε θα μπορούν να ελπίζουν σε πολλά πράγματα ειδικά αν καταρρεύσει η κυβέρνηση στην Καμπούλ υπό το βάρος της προχώρησης των Ταλιμπάν.
Από τις συμπράξεις πάντως αυτές μεταξύ Τουρκίας και Πακιστάν, η κοινή πορεία προς τον πανισλαμισμό και την πλημμύρα της Ευρώπης με μουσουλμάνους ασιάτες, είναι λογικό το Πακιστάν να συμπλέει με την Τουρκία και σε πιο απλά ζητήματα όπως είναι η de facto αναγνώριση του τουρκικού ψευτοκράτους στην κατεχόμενη Κύπρο. Το ελληνικό κράτος θα έπρεπε ήδη να έχει προχωρήσει στη διοικητική απέλαση όλων όσων συνεργάζονται με τις τουρκικές υπηρεσίες, εξυπηρετούν τη λαθροδιακίνηση ανθρώπων και είναι πακιστανικής καταγωγής ενώ θα έπρεπε να προχωρήσει και σε μαζικές απελάσεις. Η Τουρκία άλλωστε θα προσπαθήσει μελλοντικά να εργαλειοποιήσει όλα αυτά τα στοιχεία κατά της χώρας μας, πόσο μάλλον σε ενδεχόμενη σύρραξη.
