Παράλληλα με τις εξελίξεις στο πολεμικό μέτωπο της Μέσης Ανατολής, ανατροπές λαμβάνουν χώρα και στην παγκόσμια γεωπολιτική «σκακιέρα». Η σύνοδος της G7 στον Καναδά πέρασε πρόσφατα στην ιστορία.
Όπως έχουν τα πράγματα στον πλανήτη, το σχετικό βάρος αυτής της ομάδας έχει μειωθεί.
Αυτή η ομάδα δυτικών δυνάμεων (με την Ιαπωνία να έχει ενσωματωθεί) που παραδοσιακά κυριαρχούσε στο παγκόσμιο οικονομικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε πλέον να το κάνει αυτό μόνη της, καθώς είχαν αναδυθεί άλλες οικονομίες των οποίων η συνεργασία για την διατήρηση του υπάρχοντος συστήματος έχει καταστεί απαραίτητη.
Ωστόσο, με την γεωπολιτική αντιπαλότητα με τη Ρωσία (η οποία αποβλήθηκε το 2014 από αυτό που είχε γίνει η G8) να εντείνεται μετά την στρατιωτική της επιχείρηση στην Ουκρανία, και την Κίνα να ανακηρύσσεται ο κύριος μακροπρόθεσμος αντίπαλος των ΗΠΑ, αυτός ο στόχος της διατήρησης της ηγεμονίας της διεθνιστικής Δύσης όσο το δυνατόν περισσότερο, διευρύνοντας τη βάση της συνεργασίας μέσω της ενσωμάτωσης επιλεγμένων μη δυτικών χωρών, δεν είναι πλέον ρεαλιστικός.
Η Ρωσία και η Κίνα έχουν γίνει στενοί στρατηγικοί εταίροι, το διμερές τους εμπόριο έχει επεκταθεί και οι δύο χώρες συναλλάσσονται στα δικά τους νομίσματα. Η ομάδα BRICS έχει επεκταθεί, με τα μέλη να επιθυμούν να αποκτήσουν μεγαλύτερη οικονομική και χρηματοοικονομική αυτονομία μέσω αναπτυξιακών τραπεζών, να συναλλάσσονται περισσότερο στα δικά τους νομίσματα όπου είναι δυνατόν, να πιέζουν για μεταρρυθμίσεις των διεθνών πολιτικών και χρηματοοικονομικών θεσμών και να υποστηρίζουν την πολυπολικότητα, προκειμένου να έχουν μεγαλύτερο λόγο στην παγκόσμια διακυβέρνηση, όπως τους έχει ειπωθεί.
Με την οικονομική πολιτική των δασμών απέναντι σε φίλους και εταίρους και δίνοντας προτεραιότητα στο εμπόριο έναντι της γεωπολιτικής, ο Τραμπ έχει καταφέρει ένα ισχυρό πλήγμα στην εσωτερική ενότητα εντός της G7. Χρησιμοποιεί το εμπόριο ως όπλο εναντίον όλων των χωρών, συμπεριλαμβανομένων των εταίρων της Αμερικής στην G7, στους οποίους έχει επιβάλει δασμούς. Έχει ανατρέψει την παγκόσμια εμπορική τάξη. Αντιστρέφει την παγκοσμιοποίηση. Θεωρεί την δημιουργία της ΕΕ ως μια αντιαμερικανική κίνηση. Σημειώνεται πως η ΕΕ συμμετέχει στις συνόδους κορυφής της G7.
Οι απόψεις του για την ευρωπαϊκή ασφάλεια έχουν προκαλέσει τρόμο στη διατλαντική συμμαχία. Η φιλική προσέγγισή του στην Ρωσία σε σχέση με την ουκρανική σύγκρουση έχουν αναστατώσει την Ευρώπη. Η αντι-διεθνιστική ατζέντα του Τραμπ αμφισβητεί την διεθνιστική τάξη πραγμάτων και την αριστερόστροφη πολιτική. Όλα αυτά έχουν οδηγήσει πολλούς Ευρωπαίους ηγέτες να μιλήσουν για ένα διαζύγιο μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης.
Εκτός όλων των άλλων, η έχθρα μεταξύ ΗΠΑ και Καναδά έχει επιδεινωθεί, με τον Τραμπ να φέρεται περιφρονητικά στον Καναδά αμφισβητώντας την κυριαρχία του και προσκαλώντας τον να γίνει η 51η πολιτεία της Αμερικής για επιβίωση.
Η σημασία της ομάδας των G7 δε, αμφισβητείται έντονα στον Παγκόσμιο Νότο.
Οι διεθνιστές χάνουν έδαφος σε όλα τα επίπεδα… Θα αντιδράσουν με πρόκληση χάους; Ήδη στην Μέση Ανατολή όλοι βλέπουν τι γίνεται.
