Ένας χαμένος πολιτισμός αποκαλύπτεται στον Αμαζόνιο! Οι γιγάντιες τεφροδόχοι με τα ανθρώπινα λείψανα

Γιγάντιες τεφροδόχοι με ανθρώπινα λείψανα και χελωνάκια θα μπορούσαν να αποκαλύψουν έναν χαμένο πολιτισμό του Αμαζονίου.

Σε μια πρωτοποριακή ανακάλυψη που ρίχνει νέο φως στους αρχαίους πολιτισμούς του Αμαζονίου, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τεράστιες ταφικές τεφροδόχους που περιείχαν ανθρώπινα και ζωικά λείψανα. Αυτό το αξιοσημείωτο εύρημα έγινε όταν ένα δέντρο έπεσε σε ένα απομακρυσμένο μέρος του βραζιλιάνικου Αμαζονίου, αποκαλύπτοντας τις τεφροδόχους κάτω από τις ρίζες του.

Οι ντόπιοι χωρικοί ειδοποίησαν τις αρχές, γεγονός που οδήγησε στην άφιξη μιας αρχαιολογικής ομάδας από το Ινστιτούτο Mamirauá, η οποία αποκάλυψε τις τεφροδόχους στον αρχαιολογικό χώρο της λίμνης Cochila. Αυτή η ανακάλυψη, που δημοσιεύτηκε από το Ινστιτούτο Mamirauá , θα μπορούσε να αλλάξει την κατανόησή μας για τους προκολομβιανούς πολιτισμούς στον Αμαζόνιο και τα εξελιγμένα μηχανικά κατορθώματα των αρχαίων αυτόχθονων λαών.

Ένα αρχαίο τελετουργικό ταφής στην καρδιά του Αμαζονίου
Οι τεφροδόχοι, οι οποίοι βρέθηκαν θαμμένοι σε βάθος περίπου 40 εκατοστών (περίπου 16 ίντσες), περιείχαν όχι μόνο ανθρώπινα σκελετικά υπολείμματα , αλλά και υπολείμματα ζώων όπως ψάρια και χελώνες. Αυτά τα υπολείμματα μπορεί να σχετίζονται με ταφικές πρακτικές και διατροφικά έθιμα των ανθρώπων που κάποτε κατοικούσαν σε αυτήν την περιοχή.

Η Georgia Layla Holanda, αρχαιολόγος από το Ινστιτούτο Mamirauá, εξήγησε τα μοναδικά χαρακτηριστικά των τεφροδόχων: «Είναι μεγάλες σε όγκο και δεν έχουν κεραμικά καπάκια, γεγονός που θα μπορούσε να υποδηλώνει ότι σφραγίστηκαν με οργανικά υλικά που έκτοτε έχουν αποσυντεθεί». Αυτή η απουσία κεραμικών καπακιών εγείρει ενδιαφέροντα ερωτήματα σχετικά με τις μεθόδους κατασκευής και σφράγισης που χρησιμοποιούσαν αυτοί οι αρχαίοι πολιτισμοί, υπονοώντας μια πιο περίπλοκη και ευρηματική προσέγγιση στην ταφή από ό,τι πιστευόταν προηγουμένως.

Οι τεφροδόχοι πιθανότατα ήταν θαμμένοι κάτω από τα ερείπια παλιών κατασκευών, πιθανώς τα θεμέλια αρχαίων σπιτιών. Ο Holanda σχολίασε περαιτέρω: «Ήταν θαμμένοι σε βάθος 40 εκατοστών, πιθανώς κάτω από παλιά σπίτια», υποδηλώνοντας ότι οι τεφροδόχοι μπορεί να συνδέονται με τις μεγαλύτερες οικιστικές δομές των αρχαίων πολιτισμών που κάποτε άκμασαν σε αυτό το απομακρυσμένο μέρος του Αμαζονίου. Αυτή η ανακάλυψη υπογραμμίζει επίσης την ιδέα ότι η περιοχή φιλοξενούσε σύνθετες κοινωνίες με περίτεχνες ταφικές και τελετουργικές πρακτικές, συμβάλλοντας στη συνεχιζόμενη συζήτηση σχετικά με την πολυπλοκότητα των προκολομβιανών πολιτισμών στην Αμερική.

Τεχνητά Νησιά και Προηγμένες Τεχνικές Μηχανικής
Οι τεφροδόχοι ανακαλύφθηκαν στην τοποθεσία της λίμνης Κοτσίλα, μια περιοχή γνωστή για τα τεχνητά νησιά της. Αυτά τα νησιά, κατασκευασμένα σε ψηλές πλημμυρικές πεδιάδες, θεωρούνται θαύμα της αρχαίας ιθαγενούς μηχανικής. Σύμφωνα με τον ερευνητή Μάρσιο Αμαράλ, «Αυτά τα τεχνητά νησιά είναι υπερυψωμένες αρχαιολογικές κατασκευές σε ψηλές πλημμυρικές πεδιάδες, με υλικό που αφαιρείται από άλλες περιοχές και αναμειγνύεται με κεραμικά θραύσματα, σκόπιμα τοποθετημένα για να παρέχουν στήριξη». Αυτή η προηγμένη τεχνική υπογραμμίζει την εφευρετικότητα των ιθαγενών που κατασκεύασαν αυτά τα νησιά, τα οποία χρησίμευσαν ως θεμέλιο για τα σπίτια και τους τελετουργικούς χώρους τους.

Η παρουσία αυτών των τεχνητών νησιών προσθέτει ένα επίπεδο πολυπλοκότητας στην κατανόηση του πώς οι αρχαίοι πληθυσμοί διαχειρίζονταν το περιβάλλον τους. Υποδηλώνει ότι αυτοί οι πολιτισμοί όχι μόνο καταλάβαιναν το άμεσο περιβάλλον τους, αλλά ήταν σε θέση να χειραγωγούν και να προσαρμόζουν το τοπίο για να καλύψουν τις ανάγκες τους. Αυτή η εξελιγμένη μορφή διαχείρισης γης, η οποία περιελάμβανε την προσεκτική τοποθέτηση υλικών, αντανακλά έναν υψηλό βαθμό κοινωνικής οργάνωσης και συνεργασίας, υποδεικνύοντας πυκνούς πληθυσμούς που πιθανότατα ζούσαν σε αυτές τις περιοχές για αιώνες ή χιλιετίες.

Ο Αμαράλ τόνισε περαιτέρω τη σημασία των μεθόδων κατασκευής, δηλώνοντας: «Πρόκειται για μια πολύ εξελιγμένη τεχνική αυτόχθονης μηχανικής, η οποία καταδεικνύει σημαντική διαχείριση γης και πυκνότητα πληθυσμού στο παρελθόν». Αυτή η παρατήρηση υπογραμμίζει την ιδέα ότι οι αυτόχθονες πληθυσμοί στον Αμαζόνιο όχι μόνο ήταν ικανοί να επιβιώσουν σε ένα από τα πιο απαιτητικά περιβάλλοντα στη Γη, αλλά και άκμασαν αναπτύσσοντας πολύπλοκα συστήματα γεωργίας, αρχιτεκτονικής και οικιστικού σχεδιασμού.

Η αναζήτηση των χαμένων πολιτισμών του Αμαζονίου
Ενώ οι τεφροδόχοι και το περιεχόμενό τους προσφέρουν μια συναρπαστική ματιά στο παρελθόν, ένα από τα πιο πιεστικά ερωτήματα παραμένει: σε ποιον αρχαίο πολιτισμό ανήκουν αυτές οι τεφροδόχοι; Η απάντηση παραμένει ασαφής. Παρά τον πλούτο των πληροφοριών που παρέχουν οι τεφροδόχοι, όπως οι ποικίλες κεραμικές τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν και η ανακάλυψη πράσινου πηλού, ο οποίος έχει βρεθεί σε άλλες τοποθεσίες στην περιοχή Médio Solimões, οι ερευνητές δεν έχουν ακόμη καταφέρει να συνδέσουν άμεσα τις τεφροδόχους με κανέναν γνωστό προκολομβιανό πολιτισμό, όπως τον Αμαζονιακό Πολύχρωμο πολιτισμό.

Η αβεβαιότητα γύρω από την προέλευση αυτών των τεφροδόχων έχει πυροδοτήσει ένα νέο κύμα ενδιαφέροντος για την πιθανή ποικιλομορφία των αρχαίων πολιτισμών στον Αμαζόνιο. Αυτές οι τεφροδόχοι θα μπορούσαν να αντιπροσωπεύουν μια εντελώς άγνωστη παράδοση, η οποία προηγουμένως είχε παραβλεφθεί στα αρχαιολογικά αρχεία. Η ανακάλυψή τους αμφισβητεί τις παραδοσιακές αφηγήσεις της προϊστορίας του Αμαζονίου, οι οποίες συχνά επικεντρώνονταν σε λίγους γνωστούς πολιτισμούς. Καθώς η ανάλυση των τεφροδόχων συνεχίζεται, οι ερευνητές ελπίζουν ότι περαιτέρω μελέτες θα αποκαλύψουν νέες πληροφορίες για τους ανθρώπους που ζούσαν σε αυτήν την περιοχή, τα έθιμά τους και τις αλληλεπιδράσεις τους με το περιβάλλον.

Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ

photo: pixabay

ΠΟΛΙΤΙΚΟΛΟΓΙΕΣ

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ

ΠΑΡΑΞΕΝΑ

Κύρια Θέματα

ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΑΓΟΡΩΝ

Κάθε μέρα μαζί