Ένα κυνήγι θησαυρού 31 χρόνων έφτασε οριστικά στο τέλος του – Τί ήταν

Το συμπέρασμα της αναζήτησης που ξεκίνησε από το βιβλίο παζλ εικόνων το 1993 αφήνει ανάμεικτα συναισθήματα στους λάτρεις.

Κάπου στη Γαλλία , ένα μικρό χρυσό αγαλματίδιο μιας κουκουβάγιας αναδύθηκε από το έδαφος στο οποίο ήταν θαμμένο για περισσότερες από τρεις δεκαετίες. Η αναζήτηση για τη χρυσή κουκουβάγια, ένα από τα πιο μακροχρόνια κυνήγια θησαυρού στον κόσμο, φαίνεται επιτέλους να έχει τελειώσει.

«Μια δυνητικά επικερδής λύση επαληθεύεται», μιας και το αντίγραφο ανασύρθηκε, έγραφε μια ανάρτηση στην επίσημη γραμμή συνομιλίας του κυνηγιού, που δημοσιεύτηκε στις 6.11 π.μ. της Πέμπτης. «Δεν μπορούν να υποβληθούν άλλες λύσεις. Περισσότερες πληροφορίες θα ανακοινωθούν το συντομότερο δυνατό.”

Λίγο περισσότερο από δύο ώρες αργότερα, στις 8.26 π.μ., ήρθε μια δεύτερη ανάρτηση στην πλατφόρμα Discord : «Μην συνεχίζετε να σκάβετε! Επιβεβαιώνουμε ότι το αντίγραφο της χρυσής κουκουβάγιας ανακαλύφθηκε κατά τη διάρκεια της χθεσινής νύχτας και ταυτόχρονα υποβλήθηκε μια λύση».

Συγγραφέας ήταν ο Michel Becker, ένας Γάλλος καλλιτέχνης που εικονογράφησε το Sur la Trace de la Chouette d’Or ( Στο ίχνος της Χρυσής Κουκουβάγιας), ένα εικονογραφημένο βιβλίο που εκδόθηκε το 1993, και σμίλεψε τη χρυσή και ασημένια κουκουβάγια, για όποιον μπορούσε πρώτος να λύσει τις ενδείξεις που κρύβονται στις σελίδες του.

Σύμφωνα με τους κανόνες της γαλλικής αναζήτησης, όποιος έβρισκε τη χάλκινη ρεπλίκα κουκουβάγια είχε το δικαίωμα να την ανταλλάξει με το πρωτότυπο του Μπέκερ, η αξία του οποίου όταν πρωτοκυκλοφόρησε το βιβλίο εκτιμήθηκε σε 1 εκατομμύριο φράγκα, που ισοδυναμεί σήμερα με σχεδόν 300.000 ευρώ.

Ωστόσο, ο ανιχνευτής έπρεπε επίσης να αποδείξει ότι είχαν οδηγηθεί στο σημείο όπου θάφτηκε το αντίγραφο λύνοντας σωστά 11 απόκρυφους γρίφους που έθεσε ο συγγραφέας του βιβλίου, Max Valentin, και όχι με άλλα μέσα, όπως έναν ανιχνευτή μετάλλων.

Η αναζήτηση για τη χρυσή κουκουβάγια διήρκεσε 31 χρόνια. Δεκάδες χιλιάδες έχουν λάβει μέρος και το κυνήγι έχει αποκτήσει δημοτικότητα από την άφιξη του Διαδικτύου.

Τα διαδικτυακά φόρουμ επέτρεψαν στους κυνηγούς θησαυρών –γνωστούς στα γαλλικά ως chouetteurs– να ανταλλάξουν σημειώσεις και θεωρίες και να δημιουργήσουν μια ηλεκτρονική βάση δεδομένων. Με τα χρόνια, κατέληξαν σε μια συναίνεση για το πώς θα έπρεπε να ερμηνεύονται αρκετά από τα αινίγματα.

Ωστόσο, κανείς δεν είχε καταφέρει να λύσει έναν τελευταίο, κρυφό 12ο γρίφο που αποτελείται από διάφορα κομμάτια του κύριου γρίφου με τον αριθμό 11.

Την Πέμπτη, πολλοί εξέφρασαν τη λύπη τους που τελείωσε η αποστολή. Η είδηση ​​ήταν «ένα πραγματικό πλήγμα», είπε ένα μέλος της κοινότητας στο φόρουμ. «Δύσκολο», είπε ένας άλλος, ενώ ένας τρίτος πρόσθεσε: «Πρέπει να ομολογήσω, έκλαψα λίγο». Ένας άλλος, ωστόσο, είπε ότι ήταν «περιέργως, αρκετά ανακουφισμένος… είμαι ελεύθερος!»

Οι περισσότεροι ήθελαν να μάθουν δύο πράγματα: ποιος είχε ανασύρει το αντίγραφο και πού ακριβώς είχε θαφτεί. Μέχρι το απόγευμα της Πέμπτης, κανένα από τα δύο δεν είχε αποκαλυφθεί.

photo: pixabay

ΠΟΛΙΤΙΚΟΛΟΓΙΕΣ

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ

ΠΑΡΑΞΕΝΑ

Κύρια Θέματα

ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΑΓΟΡΩΝ

Κάθε μέρα μαζί