Η Τουρκία απομονώθηκε μεταξύ των μελών του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας (OIC – δεύτερος σε επιρροή μετά τον ΟΗΕ) λόγω της πολιτικής της στη Λιβύη σε συνεδρίαση του OIC, στην οποία συμμετείχαν υπουργοί Εξωτερικών από κράτη μέλη, πράγμα που δείχνει πως υπάρχει κινητικότητα εις βάρος του Ερντογάν και των μεγαλεπήβολων σχέδιών του στην Μεσόγειο.
Αυτό προέκυψε από την 47η σύνοδος του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών του ΟΙC (CFM) που πραγματοποιήθηκε στο Niamey του Νίγηρα, στις 27-28 Νοεμβρίου 2020 και ανέδειξε χθες το Nordic Monitor, καθώς αποτελεί εξέλιξη «βόμβα» σε ένα Οργανισμό, στον οποίο η Τουρκία ασκούσε σημαντική επιρροή.
Την προεδρία του CFM είχε η υπουργός Εξωτερικών της Νιγηρίας, Kalla Ankourao, ενώ η Τουρκία εκπροσωπήθηκε από τον ΥΠΕΞ, Mevlüt Çavuşoğlu.
Αντιπροσωπείες από 57 μέλη του OIC και από πέντε κράτη-παρατηρητές επικεντρώθηκαν σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων και ζητημάτων που αντιμετωπίζει ο μουσουλμανικός κόσμος.
Εκτός των άλλων, οι υπουργοί Εξωτερικών του ΟΙC κάλεσαν την Τουρκία και άλλους φορείς να σταματήσουν την στρατιωτική τους επέμβαση στη Λιβύη και να σεβαστούν την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, ενώ ταυτόχρονα συνεχάρησαν τις περιφερειακές πρωτοβουλίες που ανέλαβαν γειτονικές χώρες, όπως η Αίγυπτος, η Αλγερία και η Τυνησία με στόχο την ειρήνη και στην συνεννόηση στην Λιβύη.
Μάλιστα η CFM ενέκρινε ψήφισμα αριθ. 7/47-POL, επισημαίνοντας ότι η κατάσταση στην Λιβύη επηρεάζει άμεσα τον λιβυκό λαό και τα γειτονικά κράτη.
Το ψήφισμα επιβεβαίωσε «την ανάγκη να αποφευχθεί η παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της Λιβύης και να διασφαλιστεί η κυριαρχία, η ανεξαρτησία και η εδαφική ενότητα, ενώ παράλληλα απορρίπτεται η στρατιωτική λύση και κάθε ξένη στρατιωτική επέμβαση».
Το ψήφισμα είχε ως προφανή στόχο την Τουρκία, η οποία έχει στρατιωτική παρουσία στη Λιβύη από τον Δεκέμβριο του 2019, με βάση την συμφωνία ασφάλειας που υπέγραψαν ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ο ισλμιαστής τουρκικής καταγωγής Σάρατζ, επικεφαλής της αναγνωρισμένης από τον ΟΗΕ Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας (GNA). Η παρέμβαση της Τουρκίας έχει αποδειχθεί καθοριστική στην σύγκρουση, επιτρέποντας στο GNA να αποκαταστήσει τον έλεγχο σε ορισμένα εδάφη της Λιβύης.
Η Άγκυρα πάντως δεν υποχωρεί, καθώς δύο εβδομάδες μετά την έγκριση του ψηφίσματος του OIC που καλεί τα κράτη μέλη να τερματίσουν τη στρατιωτική τους παρουσία στην Λιβύη, το τουρκικό κοινοβούλιο ενέκρινε νομοσχέδιο για την παράταση της ανάπτυξης στρατευμάτων στην βορειοαφρικανική χώρα για 18 μήνες.
Μετά την απόφαση του τουρκικού κοινοβουλίου, ο υπουργός Άμυνας Χουλούσι Ακάρ, συνοδευόμενος από Τούρκους διοικητές, επισκέφθηκε τη Λιβύη στις 26 Δεκεμβρίου για να τονίσει την πρόθεση της χώρας του να διατηρήσει την στρατιωτική της παρουσία στην χώρα της Βόρειας Αφρικής. Στην Λιβύη, ο Akar απείλησε ότι οι δυνάμεις του Khalifa Haftar (LNA), αντιπάλου του Σάρατζ, και των υποστηρικτών τους θα θεωρηθούν «νόμιμοι στόχοι», εάν επιχειρήσουν να επιτεθούν στις τουρκικές δυνάμεις στην περιοχή, ανάβοντας φυτίλι!!!
Όλα αυτά, ενώ τον Οκτώβριο, o GNA και o LNA υπέγραψαν συμφωνία κατάπαυσης του πυρός με τον ΟΗΕ να προωθεί έναν πολιτικό διάλογο με στόχο τις εκλογές του επόμενου έτους ως λύση.
Έτσι κινητοποιήθηκε o ΟΙC, που με το ψήφισμα προέτρεψε τα κράτη μέλη του να υποστηρίξουν την εθνική συμφιλίωση στην χώρα, κόντρα στους τουρκικούς σχεδιασμούς, και να ενθαρρύνουν τον «διάλογο στην Λιβύη με στόχο την επίτευξη υγιούς δημοκρατικής μετάβασης και την υιοθέτηση ενός νέου συντάγματος»
Τα κράτη μέλη του OIC τόνισαν τη σημασία της τριμερούς πρωτοβουλίας «Τυνησίας, Αιγύπτου και Αλγερίας» που παρουσίασε ο Πρόεδρος της Τυνησίας Beji Caid Essebsi και «την συμβολή των εν λόγω χωρών στην προσπάθεια συμφιλίωσης των Λίβυων».
Σημειώνεται πως ο OIC είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος διακυβερνητικός οργανισμός μετά τα Ηνωμένα Έθνη με συμμετοχή 57 κρατών σε τέσσερις ηπείρους, κάτι που συνιστά τεράστια ήττα για την Τουρκία αλλά και δείχνει πόσο απομωνόνεται πια η νέο-οθωμανική κυβέρνηση του Ερντογάν, η οποία, εκτός των άλλων, έχει να αντιμετωπίσει σοβαρότατα εσωτερικά πολιτικά προβλήματα, τα οποία την αναγκάζουν να προβαίνει σε ακραία δικτατορικά μέτρα.
Ποια θα είναι η τύχη του Ερντογάν;;;
