Η κ. Γκελ είπε ότι η Μπέτσι ήταν ένα υγιές σκυλί, αλλά ότι η αντίδρασή της στα πυροτεχνήματα γινόταν «ολοένα και χειρότερη».

“Είχα ανοιχτό το ραδιόφωνο στην κουζίνα εκείνο το βράδυ. Όπως ήμασταν στο κρεβάτι, το ραδιόφωνο ήταν απενεργοποιημένο και είχε μια αρνητική αντίδραση στα πυροτεχνήματα”, είπε.

“Ακούσαμε τα άλλα σκυλιά να γαβγίζουν και κατεβήκαμε κάτω. Ήταν σε πραγματική αναστάτωση και το ένα της πόδι σταμάτησε να υπακούει. Η γλώσσα της είχε ασπρίσει.”

Η κ. Γκελ επσικέφθηκε έναν κτηνίατρο έκτακτης ανάγκης στο Macclesfield, Cheshire, ο οποίος της είπε ότι η παροχή αίματος στο πόδι της Betsy είχε σταματήσει εξαιτίας ενός εγκεφαλικού, το οποίο αργότερα οδήγησε στην πλήρη απώλεια των ποδιών της.

“Δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα, οπότε έπρεπε να πάρουμε την απόφαση να την αφήσουμε να πεθάνει. Ήταν αποκαρδιωτικό”, είπε. Και πρόσθεσε: «Αυτό που δεν συνειδητοποιούμε ως άνθρωποι είναι ότι οι σκύλοι, οι γάτες και όλα τα πλάσματα μπορούν να ακούσουν πράγματα πολύ περισσότερο από εμάς. Έχουν ιδιάιτερα ισχυρή ακοή.

«Θα έλεγα να εξετάσετε τον αντίκτυπο που έχει η εκτόξευση τυχαίων πυροτεχνημάτων στα κατοικίδια ζώα, καθώς και στους ανθρώπους που πάσχουν [από] PTSD, μετατραυματικό στρες».

«Για τα άτομα με κατοικίδια, το άγχος γύρω από την εκτόξευση των πυροτεχνημάτων μπορεί να δημιουργήσει δυσαρέσκεια με περισσότερους από τους μισούς ανθρώπους να μας λένε ότι το φοβούνται λόγω του αντίκτυπου που έχουν σε αυτούς και στα ζώα τους», είπε.

“Έχουμε δει αναφορές και βίντεο από ανθρώπους που δείχνουν σκυλιά να τρέμουν, να λαχανιάζουν από φόβο και να προσπαθούν να κρυφτούν. Είδαμε άλογα να αναπηδούν από τους τοίχους από τους στάβλους τους κατά τη διάρκεια επιδείξεων πυροτεχνημάτων.

«Γι’ αυτό θέλουμε να δούμε αλλαγές στη νομοθεσία για τα πυροτεχνήματα».

photo: pixabay