Ο τάφος, που χρονολογείται γύρω στο 900-950 μ.Χ., περιείχε τον σκελετό μιας γυναίκας με τον σκύλο της, θαμμένους σε αυτό που οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ήταν ο τελετουργικός τάφος ενός υψηλόβαθμου προσώπου.
Η ανακάλυψη ξεκίνησε αρχικά το 2023, όταν ανιχνευτές μετάλλων που έκαναν ανασκαφές σε ένα χαμηλό ανάχωμα στη Σέντζα ανακάλυψαν δύο χάλκινες καρφίτσες και οστά από πλευρά μόλις 20 εκατοστά κάτω από την επιφάνεια. Τα αντικείμενα , τυπικά της εποχής των Βίκινγκ που χρησιμοποιούνται συνήθως για να στερεώνουν τους ιμάντες των ποδιών των γυναικείων ενδυμάτων, υπέδειξαν αμέσως μια ταφή Βίκινγκ. Η ανακάλυψή τους πυροδότησε μια πλήρη ανασκαφή τον Μάιο του 2025.
Οι αρχαιολόγοι στο χώρο αναγνώρισαν το αποτύπωμα μιας βάρκας μήκους περίπου 5,4 μέτρων (περίπου 18 πόδια). Αν και το ξύλο είχε αποσυντεθεί με την πάροδο του χρόνου, το σαφές περίγραμμα και το σχήμα μαρτυρούσαν το γεγονός ότι επρόκειτο για μια βάρκα χωρίς σιδερένια πριτσίνια αλλά με οργανικά δεσίματα. Αυτό το πλοίο περιείχε τα σκελετικά λείψανα μιας γυναίκας, η οποία είχε ταφεί στο πλάι με λυγισμένα γόνατα και τα χέρια της σταυρωμένα μπροστά στο σώμα της. Στα πόδια της βρισκόταν ένας μικρός σκελετός σκύλου, ο οποίος είχε ταφεί με μεγάλη προσοχή.
Οι αρχαιολόγοι δήλωσαν ότι αν και τα σκυλιά σε τάφους δεν είναι άγνωστα, η εμφάνισή τους εξακολουθεί να είναι σχετικά σπάνια. Η λογοτεχνία των Βίκινγκ αντικατοπτρίζει τις στενές σχέσεις μεταξύ ανθρώπων και σκύλων τους και, αν και όχι συχνή, η παρουσία ενός σκύλου σε τάφο δεν ήταν εντελώς ασυνήθιστη. Οι ερευνητές θεωρούν ότι το ζώο ήταν ένα αγαπημένο κατοικίδιο και όχι μια τελετουργική προσφορά.
Η γυναίκα θάφτηκε μαζί με αρκετά κτερίσματα υψηλής κοινωνικής θέσης, όπως δύο καρφίτσες, ένα μενταγιόν κρίκου και χάντρες από κεχριμπάρι. Μερικά από τα πιο πρακτικά αντικείμενα ήταν ένα σιδερένιο δρεπάνι, μια πέτρα ακονίσματος από σχιστόλιθο και υφαντικά εργαλεία, κάποιο φτιαγμένο από οστό φάλαινας.
Τα σκελετικά υπολείμματα είναι σχετικά καλά διατηρημένα, ιδιαίτερα τα μεγαλύτερα οστά και τα πλευρά που έρχονται σε επαφή με τις καρφίτσες. Το χάλκινο υλικό θεωρείται ότι διατήρησε τα πλευρά λόγω των αντιβακτηριακών του ιδιοτήτων. Οι επιστήμονες σχεδιάζουν να διεξάγουν περαιτέρω αναλύσεις για να επιβεβαιώσουν το φύλο της γυναίκας, να εκτιμήσουν την ηλικία της κατά τη στιγμή του θανάτου της, να αξιολογήσουν την υγεία της και ίσως να προσδιορίσουν εάν καταγόταν από την περιοχή Σέντζα ή είχε μεταναστεύσει από κάπου αλλού. Η ανάλυση σταθερών ισοτόπων μπορεί επίσης να μας δώσει πληροφορίες για τα πρώτα χρόνια της ζωής της και τη διατροφή της.
Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, αυτή η γυναίκα έχαιρε σαφώς μεγάλης εκτίμησης, ίσως μια οικοδέσποινα που κυβερνούσε την οικιακή ή την υφαντική παραγωγή, και τα κτερίσματά της αποκαλύπτουν τόσο πρακτική εμπειρία όσο και κύρος. Αν και δεν ανήκε στην υψηλότερη ελίτ, η φύση της ταφής υποδηλώνει ότι πρέπει να είχε σημαντική επιρροή.
Οι ανασκαφείς πιστεύουν ότι ο χώρος θα μπορούσε να έχει και άλλους τάφους. Η ανακάλυψη δίνει μια μοναδική ματιά στην κοινωνική δομή της κοινωνίας των Βίκινγκ στη βόρεια Νορβηγία.
Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ
photo: pixabay
