Ο Δανός-Αμερικανός γλύπτης Gutzon Borglum ηγήθηκε της προσπάθειας, η οποία απασχολούσε περίπου 400 άνδρες και γυναίκες πριν ολοκληρωθεί τελικά στις 31 Οκτωβρίου 1941.

«Οι διαστάσεις ενός μνημείου πρέπει να καθορίζονται από τη σημασία των γεγονότων που μνημονεύονται», είπε ο Μπόργκλουμ για το μεγαλειώδες ανάγλυφο του, στο οποίο το πρόσωπο κάθε προέδρου έχει ύψος περίπου 60 πόδια.

«Ας βάλουμε εκεί, σκαλισμένα ψηλά, όσο πιο κοντά στον παράδεισο μπορούμε, τα λόγια των ηγετών μας, τα πρόσωπά τους, για να δείξουμε στους επόμενους τι σημασία είχαν οι άνθρωποι. Στη συνέχεια, προσευχηθείτε αυτό το μνημείο να αντέξει και στον άνεμο και στη βροχή».

Όταν ο γερουσιαστής του Τέξας Τομ Κόνολι αμφισβήτησε το έργο, ο Μπόργκλουμ απάντησε λυσσαλέα: «Το όρος Ράσμορ είναι αιώνιο. Θα παραμείνει μέχρι το τέλος του χρόνου».

«Οι διαστάσεις ενός μνημείου πρέπει να καθορίζονται από τη σημασία για τον πολιτισμό των γεγονότων που μνημονεύονται» — Γκούτσον Μπόργκλουμ

Ο καλλιτέχνης δεν είδε ποτέ το όραμά του να ολοκληρώνεται.

Πέθανε από καρδιακή προσβολή τον Μάρτιο του 1941. Ο γιος του Λίνκολν Μπόργκλουμ επέβλεψε το έργο τους τελευταίους μήνες του.

Το πρόσωπο του κάθε προέδρου αποκαλύφθηκε σιγά σιγά μετά από χρόνια δουλειάς: πρώτα του Ουάσιγκτον (1930), μετά ο Τζέφερσον (1936), μετά ο Λίνκολν (1937) και τέλος ο Ρούσβελτ (1939).

Ο βράχος ανατινάχθηκε αρχικά από το βουνό με τη χρήση στοχευμένων εκρηκτικών.

«Ο δυναμίτης χρησιμοποιήθηκε μέχρι να φτάσει ο βράχος στο σημείο να μπορεί να σκαλιστεί», γράφει η Υπηρεσία Εθνικού Πάρκου.

Κανένας άνθρωπος δεν πέθανε στα 14 χρόνια διάρκειας της κατασκευής, παρά τα εκρηκτικά, το τεράστιο ύψος και τις τρομακτικές συνθήκες

Συγκεκριμένα το NPS αναφέρει: Το έργο «ήταν συναρπαστικό, αλλά επικίνδυνο» — ωστόσο δεν πέθανε ούτε ένας άνθρωπος στα 14 χρόνια κατασκευής παρά τα εκρηκτικά, τα ύψη και τις τρομακτικές συνθήκες.

(photo: pixabay)