Σημειώνεται πως το σύνδρομο αυτό είναι μια διαταραχή της ψυχικής υγείας στην οποία οι φροντιστές ενός ευάλωτου ατόμου (ένα παιδί, ένα άτομο με αναπηρία ή ένα ηλικιωμένο άτομο) συμπεριφέρονται σαν το άτομο που έχουν υπ’ ευθύνη τους να πάσχει από κάποια σωματική ή ψυχική ασθένεια, χωρίς όμως να είναι πραγματικά άρρωστο και ορίζεται ως μια μορφή κακοποίησης παιδιών ή ηλικιωμένων.

Ο δημοσιογράφος ρώτησε τη μητέρα γιατί πιστεύει ότι «δείχνουν» εκείνη ως πιθανή υπεύθυνη, με εκείνη να απαντά πως «είναι καχύποπτοι».

Σε ερώτηση για το εάν θα δεχθεί να πάει σε ειδικό για να εξεταστεί, επεσήμανε πως «φυσικά» θα το κάνει.

Αναλυτικά, η συνομιλία των δύο πλευρών ήταν εξής:

Δημοσιογράφος: Γιατί πιστεύεις ότι κάποιοι λένε… η μάνα η φόνισσα και άλλα τέτοια;
Μητέρα: «Γιατί είναι καχύποπτοι»!
Δημοσιογράφος: Και για ποιο λόγο δεν λένε π.χ, ο πατέρας;
Μητέρα: Γιατί οι δημοσιογράφοι δίνουν έμφαση σε μένα.
Δημοσιογράφος: Οι δημοσιογράφοι μπορεί να έχουν πηγές. Δεν τα βγάζουν από το μυαλό τους.
Μητέρα: Εγώ ξέρω ότι δεν υπάρχει τίποτα.
Δημοσιογράφος: Ναι, αλλά καταλαβαίνεις. Κυκλοφορούν και σενάρια.
Μητέρα: Ναι, καταλαβαίνω, Αλλά κατάλαβε κι εσύ τη θέση μου. Αν σου έλεγαν για τη μάνα σου τι θα απαντούσες;
Δημοσιογράφος: Θα έπεφτα από τα σύννεφα. Αλλά τους φαίνεται τόσο περίεργο όλο αυτό. Και οι γιατροί δεν μπορούν να δώσουν απαντήσεις. Υπάρχει δε και το σενάριο με το σύνδρομο Μινχάουζεν διά αντιπροσώπου.
Μητέρα: Μάλιστα. Όταν έρθει η ώρα θα αποδειχθεί και αυτό.
Δημοσιογράφος: Ότι δηλαδή κάποιο άτομο μπορεί να πάσχει από αυτό; Πώς θα αποδειχθεί αυτό;
Μητέρα: Αυτά δεν τα ξέρω. Πιθανόν από εξετάσεις ψυχιάτρων. Ούτε αυτοί θα ξέρουν;
Δημοσιογράφος: Φυσικά και θα ξέρουν. Αν σου ζητηθεί, θα πας και σε ψυχίατρο;
Μητέρα: Φυσικά. Φυσικά και θα πάω.

(φωτο:eurokinissi)