Ο θάνατός του, στις 4 Ιουνίου στο Βίντερτουρ της Ελβετίας ανακοινώθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Ζυρίχης, όπου υπήρξε φοιτητής και καθηγητής.

Τα αίτια θανάτου του δεν ανακοινώθηκαν.

Ο δρ. Ερνστ εργάστηκε κυρίως στο πεδίο της φασματοσκοπίας πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού (NMR), συνδυάζοντας στοιχεία χημείας, φυσικής και μηχανικής. Εστίασε στην ανάπτυξη και βελτιστοποίηση ηλεκτρονικού εξοπλισμού που «βομβάρδιζε» ατομικούς πυρήνες με ραδιοσυχνότητες. Στη συνέχεια, επινόησε μαθηματικές μεθόδους για τη μέτρηση των ατομικών ενεργειών και τον καθορισμό των χημικών ιδιοτήτων τους.

Προχώρησε την επιστήμη ένα βήμα παραπέρα, εφαρμόζοντας τους μετασχηματισμούς Φουριέ για την βελτίωση της ακρίβειας στην απεικόνιση μαγνητικού συντονισμου (της σημερινής μαγνητικής τομογραφίας – MRI).

Τη δεκαετία του 1970, μετά την επιστροφή του στη Ζυρίχη ως καθηγητής πανεπιστημίου, ο δρ. Ερνστ ανέπτυξε τεχνικές υψηλής ανάλυσης και δύο διαστάσων που επέτρεπαν την ανάλυση μεγαλύτερων μορίων. Σταδιακά κατέστη εφιτκή η τρισδιάστατη ανάλυση πρωτεΐνών και άλλων μορίων, ανοίγοντας τον δρόμο στην απεικόνιση Μαγνητικού Συντονισμού, την ακτινολογική μέθοδο απεικόνισης που εδώ και δεκαετίες χρησιμοποιείται ευρέως για τη σκιαγράφηση του εσωτερικού ενός οργανισμού και τη διάγνωση ασθενειών αθέατων με κοινή εξέταση.

Πέραν, όμως, της ιατρικής χρήσης του MRI, υπάρχουν πλήθος άλλων εφαρμογών της στην επιστήμη – όπως η ανάλυση της δομής των χημικών ενώσεων και η μελέτη της διάδρασης των ναρκωτικών ουσιών με άλλες βιολογικές διαδικασίες.

«Στόχος μου ήταν να αναπτύξω κάτι που θα ήταν χρήσιμο μετά» είχε δηλώσει ο δρ. Ερνστ σε συνέντευξή του το 2001. «Ενδιαφερόμουν περισσότερο στο σχεδιασμό εργαλείων. Οπότε, υπό αυτήν την έννοια, δεν είμαι πραγματικά επιστήμονας, αλλά κατασκευαστής εργαλείων. Ήθελα πάντα να προσφέρω στους ανθρώπους τις δυνατότητες αυτές επίλυσης προβλημάτων».

Από… συνθέτης, χημικός

Γεννήθηκε στις 14 Αυγούστου του 1933 στο Βίντερτουρ όπου οι πρόγονοί του ζούσαν ήδη επί πέντε αιώνες.

Ως παιδί ο μικρός Ρίτσαρντ έπαιζε τσέλο και ήθελε να γίνει συνθέτης. Στα 13 του βρήκε ένα κουτί με χημικά που ανήκε σε ένα θείο του, μηχανικό μεταλλουργίας.

«Ενθουσιάστηκα σχεδόν αμέσως από τη δυνατότητα να δοκιμάσω κάθε πιθανή αντίδραση με αυτές. Κάποιες οδήγησαν σε εκρήξεις, άλλες σε δηλητηρίαση του αέρα στο σπίτι μας, τρομοκρατώντας τους γονείς μου» είχε γράψει ο ίδιος.

Ο ίδιος συνέχισε να διαβάζει μανιωδώς χημεία και να κάνει πειράματα στο υπόγειο του πατρικού του, παραμελώντας σε τέτοιο βαθμό α υπόλοιπα μαθήματα που παρ΄ολίγον να αποβληθεί από το σχολείο.

«Σύντομα, ήξερα πως θα γινόμουν χημικός κι όχι συνθέτης. Ήθελα να καταλάβω τα μυστικά πίσω από τα πειράματα και πίσω από τις φυσικές διαδικασίες».

_{Με πληροφορίες από Washington Post/ lifo/ photo vid screenshot}