Μέχρι την εκδίκαση της προσφυγής, όπως αναφέρεται, αναστέλλονται όλες οι δικαστικές διαδικασίες εκκρεμών υποθέσεων για το ίδιο θέμα.

Όπως αποφάνθηκε η αρμόδια Επιτροπή του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ο διαχωρισμός των συνταξιούχων μεταξύ αυτών που είχαν λάβει σύνταξη πριν από το 2016 και εκείνων που έλαβαν μετά τη δημοσίευση του επίμαχου νόμου «στηρίζεται στο τυχαίο και συμπτωματικό κριτήριο του χρόνου δημοσίευσης του ν. 4387/2016 και δεν δικαιολογείται από αποχρώντες λόγους δημοσίου συμφέροντος».

Παράλληλα, επισημαίνει πως «ανακύπτουν τα εξής γενικότερου ενδιαφέροντος ζητήματα: εάν η διαφορετική βάση υπολογισμού του ανταποδοτικού μέρους της σύνταξης κύριας ασφάλισης που εισάγει το εν λόγω άρθρο για τους ήδη κατά τη δημοσίευση του ν. 4387/2016 συνταξιούχους σε σχέση με τους ασφαλισμένους που συνταξιοδοτούνται μετά τη δημοσίευσή του

α. είναι σύμφωνη με την αρχή της ισότητας (άρθρο 4 παρ. 1 Συντ. και άρθρο 1 του 12ου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α.) και

β. συνιστά επιτρεπτή επέμβαση στο δικαίωμα επί της περιουσίας (άρθρο 17 και 25 παρ. 1 Συντ. και άρθρο 1 του 1ου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ)».

Τι ζητούν οι συνταξιούχοι

Όπως αναφέρει το ΣτΕ: «Με την εν λόγω προσφυγή – αγωγή τους ζητούν:

α) να ακυρωθεί η σιωπηρή απόρριψη από τον e- Ε.Φ.Κ.Α της αιτήσεως θεραπείας που υπέβαλαν κατά των τελευταίων εκδοθέντων ενημερωτικών σημειωμάτων πληρωμής σύνταξης,

β) να αναπροσαρμοσθούν οι κύριες συντάξεις τους με βάση το νέο καθεστώς υπολογισμού που εισήχθη με το άρθρο 28 του ν. 4387/2016 (Α΄ 85) σε συνδυασμό με τα άρθρα 4 έως 20 του αυτού νόμου (όπως τα άρθρα 4-20 και 28 τροποποιήθηκαν και ισχύουν μετά τον ν. 4670/2020, Α΄ 43) από τον χρόνο δημοσίευσης του ν. 4387/2016, άλλως από την ημερομηνία υποβολής της αιτήσεως θεραπείας,

γ) να τροποποιηθούν τα τελευταία ενημερωτικά σημειώματα πληρωμής σύνταξης βάσει του ανωτέρω επανυπολογισμού από τον χρόνο υποβολής της αιτήσεως θεραπείας,

δ) να αναγνωρισθεί η εις ολόκληρον υποχρέωση των εναγομένων να τους καταβάλουν σύμφωνα με τον νόμο, άλλως ως αποζημίωση κατά τα άρθρα 105 και 106 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα (Εισ.Ν.Α.Κ.), τα αναλυτικώς εκτιθέμενα στην αγωγή ποσά, νομιμοτόκως, από την ημερομηνία που κάθε μηνιαία σύνταξη ήταν καταβλητέα, αρχής γενομένης από τη δημοσίευση του ν. 4387/2016, άλλως από την επίδοση της προσφυγής – αγωγής και έως την εξόφληση, τα οποία (ποσά) αντιστοιχούν στη διαφορά μεταξύ της καταβαλλόμενης σε αυτούς ανταποδοτικής σύνταξης και της ανταποδοτικής σύνταξης που θα προκύψει ύστερα από τον ως άνω επανυπολογισμό και

ε) να υποχρεωθούν τα εναγόμενα να τους καταβάλουν, εις ολόκληρον, το ποσό των 1.000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση κατά το άρθρο 932 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ.), για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστησαν από τις φερόμενες ως παράνομες πράξεις και παραλείψεις τους».

dikastiko/ photo pexels