Ποια όμως είναι τα πλεονεκτήματα, και ποια τα μειονεκτήματα της φρεγάτας, και πόσο καθοριστικά επηρεάζει τον εξοπλισμό της το αμερικανικό εμπάργκο;  

Όπως εξήγησε ο υπεύθυνος αμυντικών θεμάτων, δημοσιογράφος του ΣΚΑΪ Γιάννης Παλιούρας, η είσοδος του πλοίου σε υπηρεσία αναμένεται το 2023, καθώς θα χρειαστούν δοκιμές για να είναι  επιχειρησιακά έτοιμο και να εξεταστούν τα όποια προβλήματα έχει για να διορθωθούν για τις επόμενες φρεγάτες. 

Το μικρό εκτόπισμα – η αυτονομία

Το μήκος της είναι 113 μέτρα, έχει εκτόπισμα 3.000 τόνους, δηλαδή για φρεγάτα το εκτόπισμα είναι μικρό, η ταχύτητα είναι 29 κόμβοι (σημειωτέον ότι οι παλιές ελληνικές φρεγάτες πιάνουν και 35 κόμβους) ενώ η εμβέλειά της είναι 5.700 ναυτικά μίλια, όχι με πλήρη ταχύτητα, με ταχύτητα 14 κόμβων.

Οπλισμός: Το… δόρυ και η ασπίδα

Η φρεγάτα είναι εξοπλισμένη με δεδομένα αμερικανικού εμπάργκο. Με ένα ιταλικό πυροβόλο Oto Melara στάνταρ στο ΝΑΤΟ, θα φτιάξει κάτι ανάλογο και η Τουρκία, ενώ το δόρυ της θα είναι «μακρύ», καθώς θα διαθέτει 16 πυραύλους εναντίον πλοίων HARPOON ή ATMACA, τους διπλάσιους του συνήθους κανονικού δηλαδή. Το πιθανότερο όμως είναι ότι οι πύραυλοι είναι oι τουρκικής κατασκευής ATMACA όχι οι αμερικανικοί HARPOON λόγω του εμπάργκο των ΗΠΑ.  Οι ATMACA είναι αντιγραφή των HARPOON σχεδίασης του ‘70, πιθανότατα με κάποιες τροποποιήσεις, αλλά ουσιαστικά είναι σχεδίασης 50 ετών. 

Όσον αφορά την «ασπίδα» της φρεγάτας είναι μάλλον… μικρή. Είναι οι 32 αντιαεροπορικοί πύραυλοι HISAR – O, ουσιαστικά αντίγραφα πολυεθνικών πυραύλων IRIS-T που υπάρχουν και στα ελληνικά αεροσκάφη, οι οποίοι αναπτύχθηκαν, όπως εκτιμάται με γερμανική βοήθεια. Οι πύραυλοι αυτοί είναι όμως μικρής εμβέλειας, μόλις 25 χιλιόμετρα για τα σύγχρονα δεδομένα. Τελική άμυνα της φρεγάτας είναι το αντιπυραυλικό πυροβόλο GOKDENIZ. Η Άγκυρα ήθελε άλλο σύστημα, το αμερικανικό σύστημα RAM, με 21 πυραύλους που αναχαιτίζουν πυραύλους εναντίον πλοίων. Το τουρκικό σύστημα δεν μπορεί να προστατέψει το πλοίο έναντι «επιθέσεων κορεσμού» (πολλαπλοί πύραυλοι που συγκλίνουν στο στόχο από πολλαπλές κατευθύνσεις). 

Το ραντάρ είναι το Ολλανδικό SMART-S, εικοσαετίας, ικανοποιητικό για τα σημερινά δεδομένα, αλλά τοποθετείται σε ένα ολοκαίνουργιο πλοίο, και εκτιμάται ότι σε βάθος χρόνου θα ξεπεραστεί. 

Να σημειωθεί επίσης ότι το μικρό εκτόπισμα σημαίνει περιορισμούς σε μοντέρνα φρεγάτα, δηλαδή πόσο μπορεί να παραμείνει στη θάλασσα και σε τι καιρό μπορεί να χρησιμοποιεί τα όπλα του. Με άλλα λόγια δεν είναι πλοίο κατάλληλα για την Ανατολική Μεσόγειο, το οποίο όμως κατασκευάζουν οι ίδιοι οι Τούρκοι, και έτσι αποδέχονται τους παραπάνω επιχειρησιακούς συμβιβασμούς… 

skai/ photo video screenshot