Η μελέτη, με επικεφαλής την υποψήφια διδάκτορα Ψυχολογίας Samantha Wagner, εξέτασε ιδιαίτερα τις επιπτώσεις της μη σεξουαλικής οικειότητας (για παράδειγμα, αφή, αγκάλιασμα, κράτημα χεριών ή αγκαλιά στον καναπέ, προσκόλληση) και διερεύνησε μέσω αυτών τους συμβολισμούς της για το πόσο καλή είναι η σχέση, στην προκειμένη περίπτωση ο γάμος.

Πιο αναλυτικά, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα δείγμα 184 παντρεμένων ζευγαριών. Τα ζευγάρια του ιδίου φύλου αποκλείστηκαν. Επειδή το πρωτόκολλο της μελέτης περιελάμβανε ορμονική δειγματοληψία, αποκλείστηκαν επίσης άτομα που λάμβαναν ορμονική θεραπεία, καθώς και μετεμμηνοπαυσιακές, έγκυες ή θηλάζουσες γυναίκες. Πραγματοποιήθηκαν ξεχωριστές συνεντεύξεις σχετικά με τις συνήθειες αγγίγματος και δεσίματος των ζευγαριών, σε σύνδεση με τη στοργή και την επιτυχία της σχέσης τους.