Κάποτε, όταν μιλούσε ο διεθνιστής γερουσιαστής Ρόμπερτ Μενέντεζ για την Ελλάδα και την Κύπρο, κανείς δεν έδινε σημασία, καθώς στην Αμερική υπήρχε ενιαία εξωτερική πολιτική και αυτή ήταν πάντα κατά της Ελλάδας.
Τώρα, όμως διαπιστώνουμε ότι όλα τα ελληνικά και τα κυπριακά ΜΜΕ τον τιμούν στα πρωτοσέλιδά τους και στα δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών καναλιών. Μάλιστα, δείχνει να γνωρίζει καλύτερα τα εθνικά θέματά από πολλούς πολιτικούς σε Ελλάδα και Κύπρο.
Τι να συνέβη άραγε;
Πολύ λίγοι αναζητούν να πληροφορηθούν πώς ένας κουβανικής καταγωγής Αμερικανός νομοθέτης έχει φτάσει να ηγείται των προσπαθειών για δικαίωση της Κύπρου και προστασία του Αιγαίου και του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Η απάντηση είναι μία:
Ναι μεν οι ομογενείς πιέζουν προς όλες τις κατευθύνσεις για τα δίκαια του Ελληνισμού, επηρεάζοντας, εν τίνι μέτρω, καταστάσεις, ωστόσο, ο Μενέντεζ ανήκει στο στρατόπεδο των αριστερόστροφων Δημοκρατικών.
Οι ΗΠΑ, εν αντιθέσει με πριν, έχουν πια δύο φωνές στην εξωτερική πολιτική:
- Μία του Κογκρέσου, όπου κυριαρχούν οι διεθνιστές
- Μία του Λευκού Οίκου, όπου κυριαρχούν οι δεξιοί του Ν.Τραμπ (ίδιο ιδεολογικοπολιτικό στρατόπεδο με τον Πούτιν)
Αυτή την στιγμή, η πλευρά του Ν.Τραμπ βγήκε να στηρίξει την Τουρκία, προκειμένου εκείνη να μην επιστρέψει στο διεθνιστικό ΝΑΤΟ, τώρα που υπάρχει διαμάχη με τους Ρώσους στην Συρία.
Στις ΗΠΑ, λαμβάνει λοιπόν χώρα, μία διαμάχη παγκόσμιων προεκτάσεων για την Ελλάδα και την Τουρκία. Όταν η μία πλευρά στηρίζει τους Έλληνες ή άλλη θα στηρίζει τους Τούρκους, ανάλογα με τα συμφέροντα.
Στο μόνο που, ενίοτε, προσεγγίζουν οι διεθνιστές τους εθνικοδεξιούς του Τραμπ είναι οι απρόβλεπτες κινήσεις του Ερντογάν, ο οποίος δείχνει να έχει δικά του σχέδια.
Η (προσωρινή) προσέγγιση της Τουρκίας με την Ρωσία και τον Τραμπ ώθησε, προσφάτως, τον γερουσιαστή Μενέντεζ να παρουσιάσει την Τουρκία ως το μοναδικό μέρος που δημιουργεί τα προβλήματα, φέρνοντας ως παράδειγμα το παράνομο μνημόνιο για την οριοθέτηση των θαλάσσιων δικαιοδοσιών, μια συμφωνία την οποία χαρακτήρισε «εξωφρενική». Φυσικά είπε την αλήθεια, αλλά όχι επειδή αγαπάει το δίκιο των Ελλήνων, αλλά αυτό επιτάσσουν, στην παρούσα φάση, οι συγκυρίες.
«Αυτό είναι πολύ ωραίο, (καλούμε) όλα τα μέρη. Αλλά υπάρχει μόνο ένα μέρος που δημιουργεί αυτά τα προβλήματα. Η Τουρκία έχει αυτή την εξωφρενική αξίωση, διεκδικώντας μια λωρίδα που διέρχεται από διεθνή ύδατα και στην πραγματικότητα εδάφη της Ελλάδας, για παράδειγμα, καθώς και της Κύπρου… Γιατί λέμε “όλα τα μέρη”, όταν στην πραγματικότητα γνωρίζουμε ότι υπάρχει μόνο ένα μέρος που δημιουργεί ένα πραγματικό πρόβλημα και αυτό είναι η Τουρκία;», αναρωτήθηκε ο Αμερικανός γερουσιαστής, μετά από σχετική τοποθέτηση δεξιού αξιωματούχου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Η κατάσταση θυμίζει έντονα Σμύρνη, όταν οι διεθνιστές «σύμμαχοι» στήριζαν την Ελλάδα έναντι της παλαιάς τάξης του Σουλτάνου. Μόλις ανατράπηκε από την νέα τάξη πραγμάτων του Κεμάλ Ατατούρκ και στην Ελλάδα επανήλθε ο βασιλιάς Κωνσταντίνος στην εξουσία, έναντι του διεθνιστή Βενιζέλου, τότε οι «Σύμμαχοι« μας άφησαν στην μοίρα μας.
Στην πολιτική έχουμε να κάνουμε μόνο με συμφέροντα.
ΦΩΤΟ eurokinissi