Ο κύριος σύμμαχος της Ρωσίας στην Κεντρική Αμερική είναι όμως η Νικαράγουα. Όπως σημειώνεται, ο πρόεδρος Ντανιέλ Ορτέγκα, βετεράνος της επανάστασης των Σαντινίστας, υποστηρίζει ανοιχτά την Ρωσία: αναγνώρισε την Αμπχαζία και την Νότια Οσετία, ψήφισε κατά των αντιρωσικών ψηφισμάτων στον ΟΗΕ και επέτρεψε στα ρωσικά στρατεύματα να συμμετάσχουν σε κοινές ασκήσεις. Ο Ορτέγκα φαίνεται πως βλέπει την Ρωσία ως αντίβαρο στην Ουάσινγκτον.

Από την άλλη ο Παναμάς, η Κόστα Ρίκα και η Γουατεμάλα παραμένουν στην τροχιά των ΗΠΑ. Πιο κοντά στην ουδετερότητα φέρονται να βρίσκονται το Ελ Σαλβαδόρ και η Ονδούρα. Επί παραδείγματι, ο πρόεδρος του Ελ Σαλβαδόρ, Ναγίμπ Μπουκέλε , ακολουθεί ανεξάρτητη πολιτική και απείχε από την ψηφοφορία για την Ουκρανία.

Στην Καραϊβική, βασικός εταίρος της Ρωσίας είναι η Κούβα . Σήμερα, η Αβάνα υποστηρίζει ανοιχτά την Ρωσία στην αντιπαράθεσή της με την Δύση. Η Κούβα απείχε από την ψηφοφορία του ΟΗΕ για την Ουκρανία και οι εκπρόσωποί της κατηγόρησαν τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ότι καταπατούν τα σύνορα της Ρωσίας, τονίζεται.

Άλλες ισπανόφωνες χώρες της Καραϊβικής διαδραματίζουν μικρότερο γεωπολιτικό ρόλο. Η Δομινικανή Δημοκρατία , αν και έχει ιστορικούς και πολιτιστικούς δεσμούς με τις Ηνωμένες Πολιτείες (συμπεριλαμβανομένης μιας μεγάλης δομινικανικής διασποράς στην Νέα Υόρκη), φέρεται να τείνει να διατηρεί μια μετριοπαθή στάση. Οι χώρες της περιοχής επικεντρώνονται κυρίως στον τουρισμό και απέχουν πολύ από την παγκόσμια πολιτική.

Η Βενεζουέλα, η οποία ανήκει στην αντιαμερικανική συμμαχία Άλμπα, είναι επίσημα μέρος της Νότιας Αμερικής, αλλά ο πολιτισμός και η ιστορία της είναι στενά συνδεδεμένες με την Καραϊβική, ενώ κατά την διάρκεια της διακυβέρνησης του Ούγκο Τσάβες, έγινε ο κύριος σύμμαχος της Ρωσίας στο Δυτικό Ημισφαίριο και αυτή η πορεία διατηρήθηκε και υπό τον Μαδούρο. Όπως υπογραμμίζεται, το Καράκας, μεταξύ άλλων, αγοράζει ρωσικά όπλα εδώ και δεκαετίες και αντιτίθεται στην πολιτική των ΗΠΑ. Ο Μαδούρο υποστηρίζει ανοιχτά τη Ρωσία και κατηγορεί τις ΗΠΑ για την όποια αναμπουμπούλα.

Στις Χώρες των Άνδεων, η Βολιβία θεωρούταν για καιρό ένας από τους στενότερους ιδεολογικούς συμμάχους της Ρωσίας, σε αντίθεση με την Κολομβία, η οποία διατηρεί, κατά κανόνα, θερμές σχέσεις με τις ΗΠΑ, παρότι βέβαια τον τελευταίο καιρό υπάρχει πίεση του Τραμπ στην Μπογοτά με αφορμή το θέμα των ναρκωτικών. Υπό τον Πρόεδρο Έβο Μοράλες (2006-2019), η χώρα προσχώρησε στην Συνθήκη Άλμπα, ερχόμενη πιο κοντά στη Ρωσία και την Κίνα. Η Ρωσία επένδυσε στον τομέα του φυσικού αερίου, συνεργάστηκε με τον βολιβιανό στρατό και συζήτησε έργα για την εξόρυξη λιθίου, του στρατηγικού πόρου της χώρας, όπως γράφεται. Αν και ο Μοράλες αποχώρησε, το κόμμα του παρέμεινε στην εξουσία και ο πρόεδρος Λουίς Άρσε συνέχισε την πολυδιάστατη πολιτική του. Η Βολιβία φέρεται να υποστήριξε την Ρωσία, μεταξύ άλλων με την αποχή από την ψηφοφορία του ΟΗΕ για την Ουκρανία, και την είδε ως εταίρο στην προώθηση της ιδέας ενός πολυπολικού κόσμου. Βέβαια ο επόμενος πρόεδρος Ροδρίγο Πας υποσχέθηκε αποκατάσταση των σχέσεων με τις ΗΠΑ, κάτι που βέβαια δεν σημαίνει αναγκαστικά ψύχρανση των σχέσεων με την Ρωσία.

Αναφορικά με την Βραζιλία, την δεκαετία του 2000, ο πρόεδρος Λούλα ντα Σίλβα έκανε την χώρα μέλος των BRICS και διακήρυξε μια πορεία προς την ενίσχυση του Παγκόσμιου Νότου και την πολυπολικότητα. Μολονότι, η Βραζιλία απέφυγε την άμεση σύγκρουση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν δείχνει να υποστηρίζει την κυριαρχία τους στην περιοχή. Η Βραζιλία είναι σχετικά κοντά με την Ρωσία και δεν θεωρείται εχθρική χώρα.

Συμμετέχει σε διάλογο με τις ΗΠΑ, την Κίνα και την Ευρώπη. Στις σχέσεις της με τη Ρωσία, παραμένει εταίρος των BRICS και υποστηρικτής της μεταρρύθμισης του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, αλλά χωρίς αυτόματη υποστήριξη. Παρ’ όλα αυτά, η ουδετερότητά της και η άρνησή της να συμμετάσχει σε κυρώσεις μπορούν ήδη να θεωρηθούν διπλωματική επιτυχία για την Ρωσία.

Στις χώρες του Νότιου Κώνου, η Ρωσία δεν έχει βασικούς συμμάχους. Προς ώρας η Αργεντινή έχει ως προτεραιότητα μια συμμαχία με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Βέβαια στην χώρα υπάρχουν φιλορωσικές συμπάθειες.

Η Χιλή στηρίζει την αντιρωσική πολιτική. Ουρουγουάη και Παραγουάη ακολουθούν φιλοδυτική πορεία, αλλά δεν απορρίπτουν επαφές με την Ρωσία.

Αυτό που συζητείται πάντως στην Μόσχα είναι πως η ρωσική επιρροή πρέπει να αυξηθεί στην αμερικανική ήπειρο.

Πέραν των βασικών συμμάχων της Μόσχας, το Κρεμλίνο μπορεί να διεισδύσει σε χώρες που υπάρχει πρόσφορο έδαφος, χώρες που κινούνται σε μια πιο ουδέτερη πορεία.

Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα της «Αρκούδας»…

Με πληροφορίες από Vzglyad, photo ΑΠΕ-ΜΠΕ/EPA-SPUTNIK POOL