Σύμφωνα με την έκθεση, «τα κόστη της ανοικοδόμησης εκτιμώνται σε περισσότερα από 216 δισ. δολάρια ΗΠΑ (186 δισ. ευρώ) έπειτα από περισσότερα από 13 χρόνια σύγκρουσης», που «κατέστρεψε τη συριακή οικονομία, με πραγματικό ΑΕΠ σε πτώση σχεδόν 53% ανάμεσα στο 2010 και το 2022».

Η ανοικοδόμηση είναι μία από τις κυριότερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι νέοι ισλαμιστές ηγέτες της Συρίας, που κατέλαβαν την εξουσία τον Δεκέμβριο του 2024 αφού ανέτρεψαν τον Μπασάρ αλ Άσαντ.

Υπολογίζουν κυρίως στις πλούσιες μοναρχίες του Κόλπου προκειμένου να αποκαταστήσουν τις υποδομές και έχουν ήδη υπογράψει συμφωνίες για επενδύσεις με πολλές χώρες της περιοχής, μεταξύ των οποίων η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και η Τουρκία.

Η βάναυση καταστολή από τον Άσαντ μιας λαϊκής εξέγερσης το 2011 εξελίχθηκε σε εμφύλιο πόλεμο που οδήγησε σε τουλάχιστον μισό εκατομμύριο θανάτους, διαμέλισε τη χώρα και κατέστησε πρόσφυγες και εκτοπισμένους εκατομμύρια ανθρώπους.

Η περιοχή του Χαλεπιού (βόρεια), η επαρχία της Δαμασκού και η επαρχία Χομς (κέντρο), που έζησαν τις πιο σφοδρές μάχες, έχουν πληγεί πιο πολύ από τις καταστροφές, σύμφωνα με την έκθεση.

«Μεταξύ των κατηγοριών που έχουν αποτιμηθεί, οι υποδομές επλήγησαν περισσότερο, αντιπροσωπεύοντας το 48% του συνόλου των καταστροφών (52 δισ. αμερικανικά δολάρια), ακολουθούν τα κτήρια κατοικιών (33 δισ. δολάρια) και τα μη οικιστικά κτήρια (23 δισ. δολάρια)», υπογραμμίζει η έκθεση.

Η Παγκόσμια Τράπεζα εκτιμά ότι το κόστος της ανοικοδόμησης θα είναι δεκαπλάσιο του προβλεπόμενου ΑΕΠ της Συρίας για το 2024.

Ο υπουργός Οικονομικών της Συρίας, οι δηλώσεις του οποίου παρατίθενται στην έκθεση, εκτίμησε ότι θα αποτελέσει «μια σημαντική βάση προκειμένου να αποτιμηθεί το εύρος των μαζικών καταστροφών και του κόστους της ανοικοδόμησης που μας περιμένει».

«Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι επιτακτική ανάγκη για τη διεθνή κοινότητα να κινητοποιήσει την υποστήριξη και τους εταίρους της προκειμένου να βοηθήσει τη Συρία (…)», πρόσθεσε ο υπουργός που παρακολούθησε την περασμένη εβδομάδα στην Ουάσινγκτον τις ετήσιες συνόδους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και της Παγκόσμιας Τράπεζας.

ΑΠΕΜΠΕ – ΑΠΕΜΠΕ-EPA-LUSA photo