Μας γοητεύει τι συμβαίνει στον εγκέφαλό μας όταν ακούμε ή ερμηνεύουμε μουσική, πώς η μουσική επηρεάζει τα συναισθήματά μας.

Και βέβαια συνεχίζει να υπάρχει η μεγάλη διαμάχη σχετικά με την κλίση κάποιου στη μουσική: γεννιούνται κάποιοι άνθρωποι με χαρακτηριστικά του εγκεφάλου που τους καθιστούν πιο πιθανό να γίνουν μουσικοί ή μήπως αυτά τα χαρακτηριστικά αναπτύσσονται επειδή αφιερώνουν ώρες και χρόνια της ζωής τους στην εκμάθηση και την εξάσκηση σε ένα μουσικό όργανο;

Αυτή η συγκεκριμένη έρευνα , από τους νευροεπιστήμονες του Χάρβαρντ, Μαρκ Μπάνγκερτ και Γκότφριντ Σλαουγκ, έδειξε ότι οι μουσικοί έχουν ένα επιπλέον «εξόγκωμα» ή πτυχή, ξεκάθαρα ορατή μέσω της σάρωσης, σε ένα μέρος του εγκεφάλου που ονομάζεται κινητικός φλοιός. Ονομάζεται Σύμβολο Ωμέγα, επειδή μοιάζει λίγο με το ελληνικό γράμμα Ωμέγα και βρίσκεται στην περιοχή του κινητικού φλοιού που σχετίζεται με την κίνηση των δακτύλων.

Η έρευνα των Bangert και Schlaug διαπίστωσε ότι το Σημάδι Ωμέγα ήταν πιο έντονο σε επαγγελματίες μουσικούς, οι οποίοι εξασκούνταν για πολλές ώρες την ημέρα, σε σχέση με τους ερασιτέχνες μουσικούς που έπαιζαν για περίπου μία ώρα την ημέρα.

Σε συνδυασμό με άλλες έρευνες που δείχνουν αλλαγές στον εγκέφαλο που σχετίζονται με την εκμάθηση νέων δεξιοτήτων, αυτό υποδηλώνει ότι αναπτύσσεται μέσω της εξάσκησης – της ανατροφής και όχι μέσω της φύσης.

Οι Bangert και Schlaug διαπίστωσαν επίσης ότι στους εγκεφάλους των πιανιστών, το σύμβολο Ωμέγα ήταν ορατό και στις δύο πλευρές του εγκεφάλου. Αλλά στους εγκεφάλους των βιολονιστών , το σύμβολο Ωμέγα ήταν ορατό μόνο στο δεξί ημισφαίριο, το οποίο ελέγχει την κίνηση του αριστερού χεριού.

Ο Ντέιβιντ Ίγκλμαν εξηγεί στο βίντεο ότι αυτό συμβαίνει επειδή «τα αριστερά τους δάχτυλα κάνουν όλη αυτή τη δουλειά και απλώς κάνουν μια υπόκλιση με το άλλο τους χέρι».

Και αυτό ήταν το σημείο που έκανε τους έγχορδους να προσπαθούν να πατήσουν το κουμπί «σχόλιο» με όποιο χέρι μπορούσαν να κινήσουν πιο γρήγορα. Ένα σχόλιο από την Hilary Hahn , μία από τις κορυφαίες βιολονίστες στον κόσμο, συνόψισε τα συναισθήματά τους συνοπτικά: «“Απλώς υποκλίνομαι” χαχαχαχαχα».

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το παίξιμο κάποιου έγχορδου απαιτεί πολύ λεπτομερείς και λεπτές κινήσεις με το δεξί τους χέρι, για τον έλεγχο της γωνίας, του βάρους και της ταχύτητας του δοξαριού στις χορδές, για να μην αναφέρουμε τεχνικές όπως το spiccato (όπου το δοξάρι αναπηδά στη χορδή) ή το tremolo (όπου μια νότα επαναλαμβάνεται όσο το δυνατόν γρηγορότερα για να παράγει έναν τρεμάμενο ήχο).

Αλλά φαίνεται ότι μόνο οι μεγαλύτερες κινήσεις των δακτύλων του αριστερού τους χεριού είναι αυτές που προκαλούν «εξογκώματα» στον εγκέφαλο.

(photo: pixabay)