Εργαζόμενος σε μια έκθεση για τον Ανδρέα Δρίτσα, τον τότε Έλληνα διανομέα προϊόντων μεγάλης εταιρίας, ο αντιπρόσωπος πωλήσεων Δημήτριος Βακόνδιος έκανε μια σημαντική ανακάλυψη.
Σύμφωνα με πληροφορίες, δεν υπήρχε ζεστό νερό διαθέσιμο. Ίσως απλώς επιθυμούσε ένα κρύο αναψυκτικό. Σε κάθε περίπτωση, ο Βακόνδιος άρπαξε ένα σέικερ, το γέμισε με στιγμιαίο καφέ και λίγο κρύο νερό και το ανακίνησε δυνατά. Χωρίς να υπολογίζει την έκρηξη αφρού που θα δημιουργούσε αυτή η ενέργεια, ο Βακόνδιος εφηύρε τυχαία αυτό που θα γινόταν “σημείο αναφοράς” της καθημερινότητας των Ελλήνων, τον διάσημο ελληνικό φραπέ.
Το σήμα κατατεθέν ενός ελληνικού φραπέ είναι ένας αφρός τόσο εντυπωσιακά αφρώδης που μοιάζει με κρέμα. Ο φραπές είναι ελληνικής επινόησης και φτιάχνεται με στιγμιαίο καφέ, νερό, ζάχαρη, προαιρετικά γάλα και πάγο. Πήρε το όνομά του από τη γαλλική λέξη frappé (χτυπημένος).
Λίγο μετά την εφεύρεσή του, μια μορφή αυτού του αφρώδους κρύου καφέ προωθήθηκε στην Έκθεση Σύγχρονου Σπιτιού στο Ζάππειο Συνεδριακό Κέντρο στην Αθήνα.
Για τους Θεσσαλονικείς, ο φραπές είναι κάτι σαν στάση ζωής, είναι το «χαλαρά» που χαρακτηρίζει την πόλη. Ο φραπές συνδέθηκε με την ταυτότητα της Θεσσαλονίκης από την παραλία μέχρι τα καφέ γύρω από τη ΔΕΘ.
photo: pixabay