Ως γνωστόν η Λιβύη χωρίζεται πολιτικά στα δύο.
Στο δυτικό κομμάτι κυριαρχεί η ισλαμιστική κυβέρνηση της Τρίπολης, η οποία συμμαχεί με την Τουρκία, γεωπολιτικό αντίπαλο της Ελλάδας.
Οι δύο πλευρές υπέγραψαν το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, το οποίο αγνοεί την ύπαρξη της Κρήτης και άλλων ελληνικών νησιών και δημιουργεί τούρκο-λιβυκή ΑΟΖ.
Στο ανατολικό κομμάτι όμως υπάρχει η κυβέρνηση της Βεγγάζης υπό τον στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ, ο οποίος, μεταξύ των άλλων, είχε την στήριξη της Ρωσίας.
Η κυβέρνηση της Βεγγάζης βρίσκεται σε κόντρα με τους ισλαμιστές της Τρίπολης.
Η Ελλάδα διατηρούσε καλές σχέσεις με τον Χαφτάρ ως αντίβαρο στην σύνδεση της Άγκυρας με την Τρίπολη.
Λόγω χειρισμών όμως της Αθήνας και ενεργειών της Άγκυρας, το κλίμα δείχνει να αλλάζει.
Η Βεγγάζη έχει βελτιώσει τις σχέσεις της με την Άγκυρα σε σημείο να δέχεται επίσκεψη από Τούρκους αξιωματούχους ακόμα και σε στρατιωτικό επίπεδο.
Η Ελλάδα βρίσκεται χωρίς σύμμαχο πλέον στην Λιβύη.
Πολλοί λένε πως ίσως και η Ρωσία διαδραμάτισε ρόλο σε σχέση με την μεταστροφή της κυβέρνησης Χάφταρ ή έστω πως δεν εμπόδισε τις εξελίξεις.
Δεν αποκλείεται η αποστολή όπλων στην Ουκρανία και οι κυβερνητικές δηλώσεις κατά της Μόσχας να συνέβαλαν σε μια τέτοια πιθανή εξέλιξη.
Άπαξ και δεχτεί και η κυβέρνηση Χαφτάρ το μνημόνιο Άγκυρας-Τρίπολης, τότε θα πρόκειται για μία καθολική λιβυκή αναγνώριση της προσπάθειας αμφισβήτησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων νοτίως της Κρήτης. Δύο εχθρικές κυβερνήσεις, χωρισμένες σε όλα, θα ενωθούν στο πλευρό της Τουυρκίας, εις βάρος της Ελλάδας.
