Αισθητήρες και όργανα παρατήρησης καταβυθίζονται σε γεώτρηση στα ανοικτά των ακτών της Ιαπωνίας σχεδόν 457 μέτρα κάτω από τον πυθμένα.

Ερευνητές από ένα φημισμένο αμερικανικό πανεπιστήμιο κατέγραψαν έναν σεισμό αργής ολίσθησης εν κινήσει. Καταγράφηκε κατά τη διάρκεια της απελευθέρωσης τεκτονικής πίεσης σε μια σημαντική ζώνη ρηγμάτων στον πυθμένα του ωκεανού.

Μια ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Ώστιν κατέγραψε τον αργό σεισμό να εξαπλώνεται κατά μήκος του τμήματος του ρήγματος που δημιουργεί τσουνάμι στα ανοικτά των ακτών της Ιαπωνίας, συμπεριφερόμενη σαν τεκτονικό αμορτισέρ. Η ομάδα περιέγραψε το συμβάν ως την αργή αποσύνδεση της γραμμής του ρήγματος μεταξύ δύο τεκτονικών πλακών της Γης.

Οι σεισμοί αργής ολίσθησης, ένας τύπος σεισμικού γεγονότος αργής κίνησης που διαρκεί ημέρες ή εβδομάδες για να εκδηλωθεί, είναι σχετικά νέοι στην επιστήμη και θεωρούνται μια σημαντική διαδικασία για τη συσσώρευση και την απελευθέρωση της τάσης ως μέρος του κύκλου των σεισμών. Οι νέες μετρήσεις, που έγιναν κατά μήκος του ρήγματος Nankai της Ιαπωνίας, φαίνεται να το επιβεβαιώνουν.

Τοποθετήθηκαν αισθητήρες γεωτρήσεων για την ανίχνευση σεισμικών γεγονότων αργής κίνησης
«Είναι σαν μια κυματοειδής κίνηση που κινείται κατά μήκος της διεπαφής των πλακών», δήλωσε ο Josh Edgington, ο οποίος διεξήγαγε την εργασία ως διδακτορικός φοιτητής στο Ινστιτούτο Γεωφυσικής του Πανεπιστημίου του Τέξας (UTIG) στη Σχολή Γεωεπιστημών Jackson του UT Austin.

Οι ερευνητές κατέγραψαν τον σεισμό με τη βοήθεια αισθητήρων γεωτρήσεων που τοποθετήθηκαν στην κρίσιμη περιοχή πολύ μακριά από την ακτή, όπου το ρήγμα βρίσκεται πιο κοντά στον πυθμένα της θάλασσας στην ωκεάνια τάφρο.

Ο διευθυντής του UTIG, Demian Saffer, ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης, τόνισε ότι οι αισθητήρες που είναι εγκατεστημένοι σε γεωτρήσεις μπορούν να ανιχνεύσουν ακόμη και τις παραμικρές κινήσεις, τόσο μικρές όσο λίγα χιλιοστά.

Μια τέτοια κίνηση στο ρηχό ρήγμα είναι σχεδόν αόρατη στα χερσαία συστήματα παρακολούθησης, όπως τα δίκτυα GPS.

Ο σεισμός αργής ολίσθησης, που καταγράφηκε από τους αισθητήρες της ομάδας το φθινόπωρο του 2015, ταξίδεψε κατά μήκος της ουράς του ρήγματος – την περιοχή κοντά στον πυθμένα της θάλασσας όπου οι ρηχοί σεισμοί μπορούν να δημιουργήσουν τσουνάμι, μειώνοντας την τεκτονική πίεση σε μια δυνητικά επικίνδυνη τοποθεσία. Ένας δεύτερος αργός σεισμός το 2020 ακολούθησε την ίδια πορεία.

Αισθητήρες γεωτρήσεων παρακολουθούσαν την κίνηση
Τα δύο συμβάντα, τα οποία μόλις τώρα έχουν αναλυθεί με επιτυχία λεπτομερώς, εμφανίζονται ως κυματισμοί παραμόρφωσης που διασχίζουν τον φλοιό της Γης. Προερχόμενοι περίπου 48 χιλιόμετρα από τις ακτές της Ιαπωνίας, αισθητήρες γεωτρήσεων παρακολούθησαν αυτήν την κίνηση αποσύνδεσης κατά μήκος του ρήγματος καθώς κινούνταν προς τη θάλασσα πριν διαλυθεί στην άκρη του ηπειρωτικού περιθωρίου, σύμφωνα με δελτίο τύπου .

Οι ερευνητές επεσήμαναν επίσης ότι παρόλο που το ρήγμα Nankai είναι γνωστό ότι προκαλεί μεγάλους σεισμούς και τσουνάμι, η ανακάλυψη υποδηλώνει ότι αυτό το τμήμα του ρήγματος δεν συνεισφέρει ενέργεια σε αυτά τα συμβάντα, λειτουργώντας περισσότερο σαν αμορτισέρ. Τα αποτελέσματα θα βοηθήσουν τους ερευνητές να κατανοήσουν τη συμπεριφορά των ρηγμάτων ζώνης υποβύθισης κατά μήκος του Δακτυλίου της Φωτιάς του Ειρηνικού, της τεκτονικής ζώνης που δημιουργεί τους μεγαλύτερους σεισμούς και τσουνάμι στον πλανήτη.

Κάθε συμβάν χρειάστηκε αρκετές εβδομάδες για να διανύσει 32 χιλιόμετρα κατά μήκος του ρήγματος και το καθένα συνέβη σε μέρη όπου οι γεωλογικές πιέσεις ρευστών ήταν υψηλότερες από το κανονικό. Το εύρημα είναι σημαντικό επειδή αποτελεί ισχυρή απόδειξη ότι τα ρευστά είναι βασικό συστατικό για αργούς σεισμούς. Αυτή είναι μια ιδέα που κυκλοφορεί ευρέως στην επιστημονική κοινότητα, αλλά η εύρεση άμεσης σύνδεσης ήταν ασαφής μέχρι τώρα, σύμφωνα με την ανακοίνωση.

Οι ερευνητές αποκάλυψαν επίσης ότι η τελευταία φορά που το ρήγμα Nankai της Ιαπωνίας προκάλεσε σημαντικό σεισμό ήταν το 1946. Ο σεισμός μεγέθους 8 Ρίχτερ κατέστρεψε 36.000 σπίτια και σκότωσε πάνω από 1.300 ανθρώπους. Αν και αναμένεται ένας άλλος μεγάλος σεισμός στο μέλλον, οι παρατηρήσεις υποδηλώνουν ότι το ρήγμα απελευθερώνει τουλάχιστον μέρος της συσσωρευμένης ενέργειάς του ακίνδυνα σε τακτικούς, επαναλαμβανόμενους σεισμούς αργής ολίσθησης.

Η ομάδα τόνισε ότι η τοποθεσία είναι επίσης σημαντική επειδή δείχνει ότι το τμήμα του ρήγματος που βρίσκεται πλησιέστερα στην επιφάνεια απελευθερώνει τεκτονική πίεση ανεξάρτητα από το υπόλοιπο ρήγμα.

Χρησιμοποιώντας αυτές τις λεπτομέρειες, οι επιστήμονες μπορούν να αρχίσουν να διερευνούν άλλες περιοχές του ρήγματος για να κατανοήσουν καλύτερα τον συνολικό κίνδυνο που θέτει.

Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ

photo: pixabay