Στη συνέχεια, χρησιμοποιεί DNA που εξάγεται από αυτά για να ανακατασκευάσει φαινομενικά τα πρόσωπα των αγνώστων που πετάνε σκουπίδια μέσω μιας διαδικασίας γνωστής ως Ιατροδικαστική Φαινοτυποποίηση DNA (FDP). Αυτά τα πρόσωπα στη συνέχεια μετατρέπονται σε τρισδιάστατα γλυπτά πορτρέτων σε φυσικό μέγεθος από την καλλιτέχνιδα, δημιουργώντας μια μεγάλη βάση δεδομένων με πρόσωπα όσων πετάνε σκουπίδια, την οποία η καλλιτέχνιδα αποκαλεί «Stranger Visions» .

Με τη βάση δεδομένων προσώπων που έχει συλλέξει, η Dewey-Hagborg είναι σε θέση να επισημάνει ότι ακόμη και οι ιατροδικαστικές εξετάσεις DNA, οι οποίες χρησιμοποιούνται συχνά από την αστυνομία σε ποινικές έρευνες, φέρουν στην πραγματικότητα φυλετικές προκαταλήψεις…. καθώς η φυλή δεν είναι γενετικά αναγνωρίσιμο χαρακτηριστικό.

Το έργο της αμφισβητεί την ακρίβεια της ανακατασκευής προσώπου με βάση το DNA και τη χρήση της στις αστυνομικές έρευνες. Υπογραμμίζει επίσης την επείγουσα ανάγκη αντιμετώπισης του φυλετικού προφίλ στις αστυνομικές και δικαστικές διαδικασίες, ζητώντας έναν κόσμο όπου η φυλετική ισότητα θα αποτελεί τον κανόνα.

«Στο ‘Stranger Visions’ συνέλεξα τρίχες, μάσησα τσίχλες και αποτσίγαρα από τους δρόμους, τις δημόσιες τουαλέτες και τις αίθουσες αναμονής της Νέας Υόρκης. Εξήγαγα DNA από αυτά και το ανέλυσα για να δημιουργήσω υπολογιστικά τρισδιάστατα εκτυπωμένα έγχρωμα πορτρέτα σε φυσικό μέγεθος που αναπαριστούν πώς θα μπορούσαν να μοιάζουν αυτά τα άτομα, βασισμένα σε γονιδιωματική έρευνα. Δουλεύοντας με τα ίχνη που άφησαν άθελά τους άγνωστοι, το έργο είχε ως στόχο να επιστήσει την προσοχή στην αναπτυσσόμενη τεχνολογία του εγκληματολογικού φαινοτύπου του DNA, στις δυνατότητες μιας κουλτούρας βιολογικής επιτήρησης και στην ώθηση προς τον γενετικό ντετερμινισμό.»

photo: pixabay