Παρόλα αυτά, η ICE δεν είναι σε θέση να δώσει συγκεκριμένες εξηγήσεις ανά περίπτωση, για τους λόγους που δυσκολεύεται ή καθυστερεί ο επαναπατρισμός των συγκεκριμένων προσώπων.

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους η ICE ενδέχεται να μην μπορεί να ολοκληρώσει τις απελάσεις. Η ICE μπορεί να απομακρύνει ξένους υπηκόους από τις ΗΠΑ που υπόκεινται σε τελική εντολή απέλασης που έχει εκδοθεί με απόφαση δικαστή μεταναστευτικών υποθέσεων. Μεταξύ αυτών, συμπεριλαμβάνονται εκείνοι που είτε δεν έχουν εκφράσει φόβο για την επιστροφή τους είτε εκείνοι που έχει αξιολογηθεί αρνητικά ο ισχυρισμός τους από έναν δικαστή μεταναστευτικών υποθέσεων.

Όπως επίσης υπάρχουν διάφοροι λόγοι γιατί δεν είναι σε θέση να πραγματοποιήσει την απομάκρυνση ενός μη Αμερικανού πολίτη με οριστική εντολή απέλασης. Οι μη πολίτες μπορούν να επιδιώξουν μια μορφή προστασίας από την απέλαση, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει την παραχώρηση άσυλου, την απαγόρευση απομάκρυνσης ή την προστασία βάσει της Σύμβασης κατά των Βασανιστηρίων. Εάν χορηγηθεί σε έναν μη Αμερικανό πολίτη οποιαδήποτε μορφή προστασίας από την απέλαση, η ICE δεν είναι σε θέση να προχωρήσει τη διαδικασία.

Ωστόσο, το υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας πιστεύει ότι κάθε χώρα είναι υποχρεωμένη να δεχτεί την επιστροφή των πολιτών και των υπηκόων της που δεν δικαιούνται να παραμείνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς η έλλειψη συνεργασίας από τις ξένες κυβερνήσεις καθυστερεί και σε πολλές περιπτώσεις εμποδίζει τη διαδικασία απέλασης.

Υπό αυτό το πρίσμα, κυβέρνηση των ΗΠΑ ζητά από τα ξένα κράτη να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για να επιβεβαιώσουν την υπηκοότητα των μη Αμερικωνών πολιτών που βρίσκονται στις ΗΠΑ, μέσω της διεξαγωγής συνεντεύξεων, της έγκαιρης έκδοσης ταξιδιωτικών εγγράφων και της αποδοχής της φυσικής επιστροφής των υπηκόων τους με προγραμματισμένες εμπορικές ή τσάρτερ πτήσεις.

Η έλλειψη συνεργασίας από τις χώρες για την αποδοχή της επιστροφής των υπηκόων τους μπορεί να οδηγήσει την ICE στο να τις εντάξει στη λίστα των μη συνεργάσιμων χωρών ή στη λίστα των χωρών που βρίσκονται σε κίνδυνο μη συμμόρφωσης.

Επί του παρόντος, η ICE θεωρεί 15 χώρες μη συνεργάσιμες:

• Μπουτάν

• Βιρμανία

• Κούβα

• Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό

• Ερυθραία

• Αιθιοπία

• Χονγκ Κονγκ

• Ινδία

• Ιράν

• Λάος

• Πακιστάν

• Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας

• Ρωσία

• Σομαλία

• Βενεζουέλα

Η ICE θεωρεί επίσης ότι 11 χώρες βρίσκονται σε κίνδυνο μη συμμόρφωσης:

• Βοσνία-Ερζεγοβίνη

• Μπουρκίνα Φάσο

• Καμπότζη

• Γκαμπόν

• Γκάμπια

• Ιράκ

• Τζαμάικα

• Νικαράγουα

• Νότιο Σουδάν

• Αγία Λουκία

• Βιετνάμ

ΑΠΕΜΠΕ, του Π. Κασφίκη – φωτο:freepik