Όπως αναφέρει ανακοίνωση του ΥΠΠΟ, η ανασκαφική έρευνα που ακολούθησε έφερε στο φως τμήμα πρωτοβυζαντινής βασιλικής, το δάπεδο της οποίας ήταν στρωμένο με πλίνθους. Οι τοίχοι είναι κατασκευασμένοι με αδρούς και ημίεργους λίθους, κεράμους και πηλό, ενώ εξωτερικά φέρουν λεπτό στρώμα επιχρίσματος. Στα σημεία γενέσεως του τόξου της αψίδας υπάρχουν δύο ογκώδεις πεσσοί, από τις εσωτερικές πλευρές των οποίων ξεκινούν δύο αναβαθμοί. Μεγάλο ενδιαφέρον έχουν δύο σιδερένιοι σταυροί, καθώς και μία χάλκινη στεφάνη πολυκάνδηλου που βρέθηκαν στην επίχωση.

Σύμφωνα με το ΥΠΠΟ, η βασιλική χρονολογείται στον 6ο αιώνα, εποχή κατά την οποία η επισκοπή Ωρεού υπαγόταν μαζί με τις υπόλοιπες τέσσερις επισκοπές της Εύβοιας στην μητρόπολη Κορίνθου και αποτελεί ένα πολύ σημαντικό εύρημα που συμπληρώνει τις μέχρι σήμερα γνώσεις μας για τον 5ο και 6ο αι. στην περιοχή, καθώς στο παρελθόν είχαν εντοπιστεί μόνο μερικά εκκλησιαστικά γλυπτά, ορισμένα εκ των οποίων είναι εντοιχισμένα σε νεώτερες εκκλησίες. Η βασιλική είναι «εγγεγραμμένη» σε παλαιότερο εκτεταμένο δημόσιο κτίριο, πιθανότατα μια ακόμη παλαιότερη βασιλική. Θα απαιτηθούν μελλοντικές ανασκαφές για να αποσαφηνιστεί η σχέση της βασιλικής με το ευρύτερο κτίριο, καθώς και του περιβάλλοντα χώρου αυτού.