Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι περισσότερα άτομα με διαβήτη τύπου 1 ζουν πιο πολύ, πιθανότατα λόγω της βελτίωσης των θεραπειών και της περίθαλψης. Συγκεκριμένα, η αναλογία των ατόμων άνω των 65 ετών που ζουν με διαβήτη τύπου 1 αυξήθηκε κατά 28%, από 400 ανά 100.000 κατοίκους το 1990 σε 514 το 2019. Η αναλογία τριπλασιάστηκε σε κάθε ηλικιακή ομάδα από τα 65 έως τα 94 έτη, ιδίως μεταξύ των ανδρών.

Αντίθετα, οι θάνατοι μειώθηκαν κατά 25%, από 4,74 ανά 100.000 κατοίκους το 1990 σε 3,54 το 2019. Τα ποσοστά θανάτου μειώθηκαν σε όλες τις ηλικιακές ομάδες, ιδίως μεταξύ των γυναικών και των ατόμων ηλικίας κάτω των 79 ετών.

Ωστόσο, τα ποσοστά θανάτου μειώθηκαν 13 φορές ταχύτερα στις χώρες υψηλού εισοδήματος σε σύγκριση με τις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, γεγονός που υπογραμμίζει τις σημαντικές παγκόσμιες ανισότητες στη φροντίδα του διαβήτη.

Πάντως, οι ερευνητές αναγνωρίζουν ότι οι εκτιμήσεις τους στηρίχθηκαν κυρίως στη μοντελοποίηση και ότι οι διαφοροποιήσεις στα συστήματα πληροφοριών υγείας και στις μεθόδους υποβολής εκθέσεων σε διάφορες χώρες και περιοχές ενδέχεται να έχουν επηρεάσει την ακρίβεια των αποτελεσμάτων.

απεμπε – φωτο:freepik