Η έκτακτη ανάγκη αφορά κυρίως φυσικές καταστροφές (σ.σ. είναι ολοφάνερη η σύνδεσή της με το αφήγημα της κλιματικής κρίσης) και στην προκειμένη περίπτωση η ερώτηση που τέθηκε στο κοινό αφορά εκταταμένες δασικές πυρκαγιές που απειλούν τόσο το οικοσύστημα όσο και τις ανθρώπινες δομές.

Στην έρευνα συμμετείχαν 2.139 Αυστραλοί. Οι ερωτηθέντες κατέταξαν τα άτομα/ζώα/πράγματα που θα έσωζαν σε μια υποθετική πυρκαγιά, επιλέγοντας ορισμένες από τις ακόλουθες επιλογές:

• ένα άτομο που δεν έχει προειδοποιηθεί από τις αρχές για εκκένωση
• ένα άτομο που είχε αγνοήσει τις συμβουλές για εκκένωση (και έτσι σιωπηρά ανέλαβε την ευθύνη για τη δική του ασφάλεια)
• έναν πληθυσμό 50 κοάλα
• έναν από τους δύο πληθυσμούς ενός είδους Wallaby (τα οποία μοιάζουν με καγκουρό)
• τον μοναδικό πληθυσμό ενός γηγενούς είδους σαλιγκαριού (το οποίο θα εξαφανιζόταν αν καεί)
• τον μοναδικό πληθυσμό ενός γηγενούς θάμνου (που θα εξαφανιζόταν αν καεί)
• ένα κοπάδι 50 προβάτων
• ένα σπίτι, μία καλύβα και ένα τρακτέρ
• δύο αντικείμενα ιθαγενούς πολιτιστικής σημασίας

Οι ερωτηθέντες στην έρευνα έδωσαν σε συντριπτική πλειοψηφία την υψηλότερη βαθμολογία στις δύο επιλογές που συνεπάγονται τη σωτηρία μιας ανθρώπινης ζωής.

Το γεγονός αυτό προβλημάτισε ιδιαίτερα τους ερευνητές, οι οποίοι -κρατηθείτε- ζήτησαν με πλάγιο τρόπο να…αλλάξουν οι προτεραιότητες των ανθρώπων!!!

Θέλουν δηλαδή οι άνθρωποι να ρίχνουν περισσότερο βάρος στα ζώα ή τους…θάμνους σε σχέση με άλλους ανθρώπους που τυχόν βρίσκονται σε κίνδυνο! Κι αυτό για χάρη της…βιοποικιλότητας!!!!!

Απόλυτα σκοτεινό μήνυμα!

Διαβάστε μέρος των συμπερασμάτων έτσι όπως δημοσιεύτηκαν:

«Η συμβατική ιεραρχία της προστασίας κατά τη διάρκεια μίας πυρκαγιάς – δίνοντας προτεραιότητα στην ανθρώπινη ζωή, μετά στις υποδομές και μετά στη βιοποικιλότητα – δεν αντικατοπτρίζει πάντα τις κοινωνικές αξίες.

Δεύτερον, η κοινωνία μας εκτιμά μια ανθρώπινη ζωή περισσότερο από τα εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης που μπορεί να επισκιαστούν σχεδόν ακαριαία με την εξαφάνιση ενός άλλου είδους!!!!!!

Ο κόσμος γίνεται πιο επικίνδυνος. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να χάσουμε μεγάλο μέρος της φύσης που μας περιβάλλει, μας υποστηρίζει και μας βοηθά να ορίσουμε ως Αυστραλούς.

Πρέπει να σκεφτούμε προσεκτικά τι μέλλον κληροδοτούμε στα παιδιά μας και στις επόμενες γενιές. Αυτό μπορεί να απαιτεί επανεξέταση των προτεραιοτήτων μας – και σε ορισμένες περιπτώσεις, να κάνουμε διαφορετικές επιλογές».

freepik photo