Μια ομάδα 26 επιστημόνων από όλο τον κόσμο, με επικεφαλής τον βιολόγο στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Ριβερσάιντ, Φίλιπ Στερνς και τον καθηγητή Παλαιοβιολογίας του Πανεπιστημίου DePaul, Κενσού Σιμάντα, διαπίστωσε ασυμφωνία μεταξύ δύο προηγούμενων δημοσιευμάτων για το μήκος του μεγαλόδοντα αν και μελετήθηκε το ίδιο δείγμα. Η επιστημονική ομάδα εξέτασε εκ νέου το αρχείο απολιθωμάτων και ανακάλυψε ότι ο μεγαλόδοντας ήταν πιο λεπτός και πιθανώς ακόμη πιο μακρύς. «Θα εξακολουθούσε να είναι ένας τρομερός θηρευτής στην κορυφή της αρχαίας θαλάσσιας τροφικής αλυσίδας, αλλά θα συμπεριφερόταν διαφορετικά με βάση αυτή τη νέα κατανόηση του σώματός του», επισημαίνει ο κ. Στερνς.

Έχει διατυπωθεί η θεωρία ότι η εξαφάνιση του μεγαλόδοντα προήλθε από τη μείωση της λείας του, ωστόσο μετά την αναθεωρημένη κατανόηση του σχήματός του, ο Φίλιπ Στερνς εκφράζει την πεποίθηση ότι «υπήρξε ένας συνδυασμός παραγόντων που οδήγησε στην εξαφάνιση και ένας από αυτούς μπορεί να ήταν η εμφάνιση του μεγάλου λευκού καρχαρία, ο οποίος ήταν ενδεχομένως πιο ευκίνητης και αυτό τον καθιστούσε ακόμη καλύτερο θηρευτή από τον μεγαλόδοντα. Αυτός ο ανταγωνισμός για την τροφή μπορεί να ήταν ένας σημαντικός παράγοντας για την εξαφάνισή του».

(ΑΠΕ-ΜΠΕ / photo: pixabay)