Δεδομένου του μεγάλου βάθους που ζουν αυτά τα ψάρια, δεν είναι πολλά γνωστά για τις διατροφικές τους συνήθειες και αυτά τα ίχνη, όπως υποστηρίζεται, μπορούν να μας αποκαλύψουν περισσότερες λεπτομέρειες.

Βάσει των ιχνών, οι επιστήμονες υποψιάζονται πως οι γρεναδιέροι κυνηγούν τη λεία τους χώνοντας το ρύγχος τους στην άμμο με ταχύτητα, για να συλλάβουν τη λεία με το στόμα τους το οποίο έχει κατεύθυνση προς τα κάτω. Βαθύτερα ίχνη δίνουν την εντύπωση πως μπορεί να σκάβουν την άμμο για να φτάσουν στη λεία τους.

Σε αυτό το βάθος όπου το φως είναι λιγοστό, οι γρεναδιέροι έχουν αναπτύξει ισχυρές αισθήσεις για να ανιχνεύουν από κάτω τους σκουλήκια, καρκινοειδή και άλλα ψάρια. Το 1970 μάλιστα είχε εντοπιστεί ένας γρεναδιέρος από επιστήμονες σε βάθος 4.000 μέτρων.

«Ο λόγος που μπορέσαμε να αποδώσουμε τα ίχνη σε συγκεκριμένο είδος, είναι εξαιτίας των μοναδικών χαρακτηριστικών του κεφαλιού του. Έχει μεγάλο ρύγχος και το στόμα του ανοίγει στο κάτω μέρος του κεφαλιού του, γεγονός που του επιτρέπει να τρέφεται από τον πυθμένα, κάτι που δεν κάνουν άλλα ψάρια», ανέφερε ο Sadie Mills, υδροβιολόγος του NIWA.

(με πληροφορίες από newsbomb. gr / photo: pixabay)