Ερωτηθείς για την τρέχουσα  τραπεζική κρίση στις Ηνωμένες Πολιτείες απαντά:

«Γνωρίζουμε από τότε που η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 οικοδομήθηκε σε μια πολύ αναποτελεσματική οικονομική δομή. Αναπτύχθηκε μια οικονομία που χτίστηκε στην άμμο και τα θεμέλια είναι κλονισμένα.

Η Ευρώπη και η Γερμανία έχουν πρόβλημα, αφού οι ΗΠΑ μας πιέζουν για άνευ όρων υποταγή στα συμφέροντά τους. Παράλληλα, απομακρύνονται από την Ρωσία και την Κίνα, αλλά τελικά βασίζονται στην εθνική κυριαρχία τους οικονομικά – σε βάρος των δυτικών εταίρων τους.

(…)

Η Κίνα έχει ήδη ξεπεράσει τη Γερμανία ως ο μεγαλύτερος εξαγωγέας αυτοκινήτων. Αυτή η εξέλιξη ήταν προβλέψιμη εδώ και χρόνια και προσπάθησα να το καταστήσω σαφές στους πελάτες μου στην Γερμανία. Αλλά απλώς χαμογέλασαν και είπαν: «Είμαστε Γερμανοί επιχειρηματίες, ξέρουμε τι είναι καλύτερο».

Η έλλειψη ρωσικού φυσικού αερίου, η οποία πρέπει να αντισταθμιστεί από το ακριβό και επιβλαβές για το περιβάλλον αέριο fracking από τις ΗΠΑ, πλήττει ιδιαίτερα την γερμανική οικονομία. Αυτό θα έχει μοιραίες συνέπειες για το ευρώ και την οικονομική ανάπτυξη για τον πρώην παγκόσμιο πρωταθλητή εξαγωγών, σύμφωνα με τον Every:

“Τελικά, το ευρώ θα αποδυναμωθεί και ο πληθωρισμός θα αυξηθεί. Για να καταπολεμηθεί ο πληθωρισμός, πρέπει να αυξηθούν τα βασικά επιτόκια, από τα οποία θα υποφέρει η κοινωνία. Και η αύξηση των εξαγωγών δεν θα παράγει πλέον πρόσθετο εισόδημα. Η Γερμανία θα υποβαθμιστεί σε αναπτυσσόμενη οικονομία.”

Ο όρος αναπτυσσόμενες χώρες αναφέρεται στις χώρες που βρίσκονται σε χαμηλό στάδιο οικoνομικής ανάπτυξης. Παλιότερος όρος είναι το τρίτος κόσμος.

Στην σύγκρουση ΗΠΑ-Κίνας, ο Every βλέπει περαιτέρω «κλιμάκωση» παρά χαλάρωση: «Το δολάριο θα παραμείνει, για την ώρα, το πιο σημαντικό παγκόσμιο νόμισμα, επειδή προσφέρει δίκτυο συναλλαγών νομισμάτων. Ωστόσο, η παγκόσμια ύφεση στις ΗΠΑ απειλεί την «ρευστότητα» του παγκόσμιου νομίσματος, γεγονός που παρακολουθεί με ενδιαφέρον ιδιαίτερα η Κίνα.

Η Κίνα μπορεί να ανατρέψει την κυριαρχία του δολαρίου αλλάζοντας τον τρόπο πραγματοποίησης των πληρωμών κατά τις συναλλαγές με ορισμένες χώρες από δολάρια ΗΠΑ σε κινεζικό γιουάν. Η δεύτερη επιλογή είναι να αλλάξει ο τρόπος διαπραγμάτευσης φυσικών αγαθών, έτσι ώστε λιγότερα αγαθά να εξάγονται σε περιοχές με δολάρια. Αυτό σημαίνει ότι οι παγκόσμιες εμπορικές ροές αναδιαρθρώνονται. Αυτή η διαδικασία έμοιαζε πολύ με αυτό που είδαμε τη δεκαετία του 1930 – και ξέρουμε πώς τελείωσε».

photo freepik