¨Εγώ την προηγούμενη εβδομάδα ήμουν στο Εμίνονου. Πρόσεξε αδερφέ μου. Πρόσεξα λοιπόν όλα τα ρεστοράν και τα σαντουιτσάδικα και τα κοίταξα προσεκτικά. Δεν είμαι άνθρωπος που πάω πάντα εκεί. Πρόσεξα όμως πως όσοι τουρίστες υπήρχαν εκεί, όλοι αυτοί είχανε από 1.000 είδη κρέατα μπροστά τους. Έτσι απλωμένα ήταν. Και από την άλλη κοίταξα απέναντι ιδιαίτερα τους συνταξιούχους αδερφούς μας. Έκατσαν όλοι τους ο καθένας σε μία πέτρα στο πεζοδρόμιο κρατώντας στο χέρι μισό μπουκάλι νερό και μισό κουλούρι και έτσι παρατηρούσαν αυτούς που περνούσαν. Μα είναι αυτό ζωή; Αυτό είναι η ζωή;¨