Για δεύτερη φορά φέτος, οι μέλισσες έχουν εξεταστεί από τους επιστήμονες και έδειξαν ότι μπορούν να λύσουν συνεργατικές εργασίες που ξεπερνούν το μικροσκοπικό μυαλό τους.
Σε μια σειρά εργαστηριακών πειραμάτων, οι μέλισσες ( Bombus sp. βομβίνοι) που εκπαιδεύτηκαν μαζί σε εργασίες για να ανακτήσουν μια ανταμοιβή με ζάχαρη ήταν πιο πιθανό να περιμένουν τον σύντροφό τους πριν επιστρέψουν στην εργασία από ό,τι οι μέλισσες που εκπαιδεύτηκαν μόνες.
Οι μέλισσες οι οποίες χρησιμοποιούνται για επικονίαση από τους παραγωγούς, κυρίως των θερμοκηπίων, ονομάζονται βομβίνοι. Οι βομβίνοι είναι μέλισσες μεγάλου μεγέθους, κάπως δυσκίνητες, οι οποίες όμως επιτελούν το έργο της επικονίασης με πολύ μεγάλη επιτυχία.
«Τα ευρήματα της μελέτης αμφισβητούν τις συμβατικές έννοιες για τα έντομα και η ικανότητα να εργάζονται μαζί για έναν κοινό στόχο είναι παρούσα ακόμη και στον μικροσκοπικό εγκέφαλο των βομβίνων», λέει ο Olli Loukola, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και οικολόγος συμπεριφοράς στο Πανεπιστήμιο του Oulu στη Φινλανδία.
Η συνεργασία είναι μια πτυχή της κοινωνικής συμπεριφοράς που δείχνει την επίγνωση και τη συνεργασία με τους άλλους.
Με τα πειράματά τους με τους βομβίνους, ο Loukola και οι συνεργάτες του ήθελαν «να διερευνήσουν εάν οι συμπεριφορές σε συνεργατικά καθήκοντα αντιπροσωπεύουν μεμονωμένες προσπάθειες, μια απλή αναγνώριση της παρουσίας του συντρόφου ή μια βαθύτερη κατανόηση των ρόλων και των στόχων».
Οι χιμπατζήδες , τα δελφίνια , οι λύκοι και τα πουλιά έχουν δει να συνεργάζονται για έναν κοινό στόχο.
Σε σύγκριση με τα μεγάλα ζώα, δεν αναμένονταν πολλά από τις μέλισσες. Ωστόσο, πρόσφατα εργαστηριακά πειράματα δείχνουν ότι δεν πρέπει να υποτιμώνται: οι βομβίνοι μπορούν να μάθουν σταδιακά καθήκοντα , να διδάξουν στους άλλους να λύνουν προβλήματα, να χειρίζονται εργαλεία , να μετρούν μέχρι το μηδέν και ακόμη και να κρίνουν βασικές μαθηματικές εξισώσεις.
Ο Loukola και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν ότι όταν ο σύντροφος ενός βομβίνου δεν μπόρεσε να μπει σε μια αρένα δοκιμών, χρειάστηκαν περισσότερο χρόνο για να σπρώξουν πρώτα το μπλοκ ή την πόρτα από τους βομβίνους ελέγχου που έμαθαν να σπρώχνουν μόνες τους και που έφτασαν κατευθείαν στη δουλειά προσπαθώντας να αποκτήσουν πρόσβαση στην ανταμοιβή τους χωρίς βοήθεια.
Όπως μπορείτε να δείτε στο παρακάτω βίντεο, ένας βομβίνος περιμένει να φτάσει ο εκπαιδευτικός συνεργάτης της πριν τα δύο έντομα προχωρήσουν στη μετακίνηση του μπλοκ Lego για να καταβάλουν την ανταμοιβή τους με ζαχαρόνερο.
ΒΙΝΤΕΟ 1
Σε άλλα πειράματα σήραγγας, οι βομβίνοι δίστασαν σε μια πόρτα κρύβοντας την ανταμοιβή τους μέχρι να φτάσει ο εκπαιδευτικός τους φίλος ή γύρισαν πίσω προς την πόρτα αφού έψαχναν τον σύντροφό τους όταν ο σύντροφός τους εμφανίστηκε στο διπλανό τούνελ.
ΒΙΝΤΕΟ 2
«Αυτά τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η συνεργατική συμπεριφορά των βομβίνων δεν είναι απλώς ένα υποπροϊόν των ατομικών προσπαθειών, αλλά επηρεάζεται κοινωνικά», γράφουν ο Loukola και οι συνεργάτες του στην εργασία τους.
«Εάν ο συντονισμός των μελισσών ξεπερνούσε την κοινωνική επιρροή», συνεχίζουν οι ερευνητές , τότε «θα έπρεπε να είχαμε παρατηρήσει προσπάθειες να διευκολύνουμε με κάποιο τρόπο τον συντονισμό».
Αλλά αυτό ήταν δύσκολο να το διακρίνει κανείς, παραδέχονται ο Λουκόλα και οι συνεργάτες του . Οι μέλισσες που γύρισαν στη σήραγγα μπορεί να είχαν «στρατολογηθεί» από τον σύντροφό τους για να ανοίξουν την πόρτα, αν και οι μέλισσες θα μπορούσαν απλώς να συσχετίσουν εγωιστικά την παρουσία μιας άλλης μέλισσας στην πόρτα με την πρόσβαση στην γλυκιά ανταμοιβή τους.
“Το εάν οι βομβίνοι κατανοούν πραγματικά τον ρόλο του συντρόφου τους θα απαιτήσει περαιτέρω έρευνα με πιο λεπτομερή παρακολούθηση της συμπεριφοράς τους κατά τη διάρκεια της συνεργασίας”, λέει ο Loukola .
Αυτό θα μπορούσε να γίνει, όπως στο παρελθόν με τα δελφίνια , απαιτώντας από τις μέλισσες να συγχρονίζονται όταν πατούν ένα κουμπί για να λάβουν μια ανταμοιβή.
Εν τω μεταξύ, είναι ενδιαφέρον να αναλογιστούμε γιατί οι βομβίνοι μπορεί να έχουν αναπτύξει αυτή την ικανότητα συνεργασίας, επειδή όπως σημειώνουν οι ερευνητές, οι μέλισσες τείνουν να λειτουργούν ως μοναχικοί φύλακες όταν αναζητούν τροφή στη φύση.
Είναι πιθανό η συνεργατική συμπεριφορά να είναι ευρέως διαδεδομένη σε ολόκληρο το ζωικό βασίλειο απλώς για να βοηθήσει την επιβίωση όταν μετράει.
Η έρευνα έχει δημοσιευθεί στο Proceedings of the Royal Society B .
photo: pixabay
