Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τι χάνουν κάτω από την επιφάνεια του νερού της θάλασσας εκεί όπου βρίσκονται τα «τροπικά δάση» και είναι η πηγή τροφής, το μέρος αναπαραγωγής και το καταφύγιο για πολλά είδη της θαλάσσιας ζωής. Ειδικά σε ένα μέρος όπως το Μαϊάμι που θεωρείται η «πρωτεύουσα της κρουαζιέρας στον κόσμο», κάτω από τις καρίνες των τεράστιων πλοίων μια υποβρύχια κάμερα παρέχει σημαντικότατες πληροφορίες από έναν άλλο κόσμο, που προσπαθεί να αντισταθεί στην υπερθέρμανση του πλανήτη.

Αυτή η κάμερα που βρίσκεται σε μια 15ετή αποστολή, είναι ένα από τα πολλά εγχειρήματα ενός θαλάσσιου βιολόγου και ενός μουσικού για να ευαισθητοποιήσουν σχετικά με τους κοραλλιογενείς υφάλους που πεθαίνουν συνδυάζοντας την επιστήμη και την τέχνη.

Μέσω της εταιρείας τους παρουσιάζουν εκπληκτικές εικόνες των θαλάσσιων αυτών πλασμάτων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, βίντεο με κοντινά πλάνα των λαμπερών κοραλλιών με την κατάλληλη μουσική και με πρωτότυπο μοντάζ, ομιλίες σε διάφορα συνέδρια.

«Δεν είμαστε όλοι τέχνη. Δεν είμαστε όλοι επιστήμη. Δεν είμαστε όλοι τεχνολογία. Είμαστε μια αλχημεία», είπε ο Κόλιν Φουντ ( Colin Foord). Αυτός και ο συνεργάτης του, JD McKay μίλησαν στο Associated Press για το όραμά τους αλλά και για το έργο τους με τίτλο «Coral City Camera»,το οποίο πρόσφατα ξεπέρασε τις 2 εκατομμύρια προβολές και συνήθως έχει περίπου 100 θεατές στο διαδίκτυο ανά πάσα στιγμή κάθε μέρα.

«Θα είμαστε πραγματικά σε θέση να τεκμηριώσουμε ένα έτος ανάπτυξης κοραλλιών, κάτι που δεν έχει ξαναγίνει επί τόπου σε έναν κοραλλιογενή ύφαλο, και αυτό είναι δυνατό μόνο επειδή έχουμε αυτήν την τεχνολογική σύνδεση εδώ στο λιμάνι του Μαϊάμι που μας επιτρέπει να έχουμε ρεύμα και internet», είπε ο Φουντ και πρόσθεσε: Η ζωντανή ροή έχει ήδη αποκαλύψει ότι τα κοράλλια αλλά και το staghorn μπορούν να προσαρμοστούν και να ευδοκιμήσουν ακόμη και σε ένα εξαιρετικά αστικοποιημένο υποθαλάσσιο περιβάλλον, μαζί με 177 είδη ψαριών, δελφινιών, και άλλης θαλάσσιας ζωής. Τα χαρακτήρισε ανθεκτικά κοράλλια και αποκάλυψε ότι «πρωταρχικός στόχος ήταν να δείξουμε στους ανθρώπους ότι υπάρχει πλούσια θαλάσσια ζωή εδώ στην πόλη μας».

Ο ΜακΚέι, με τη σειρά του περιγράφει πώς τα κινηματογραφεί στο εργαστήριό τους στο Μαϊάμι, καλλιεργώντας κοράλλια σε δεξαμενές.

«Ουσιαστικά δημιουργούμε ένα σετ με ένα από αυτά τα ενυδρεία, και μαζί με την βοήθεια ηθοποιών… (κοράλλι, γαρίδα ή οτιδήποτε άλλο), το κινηματογραφούμε, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα, ό,τι αυτό μπορεί να συμβαίνει στη σκηνή, και μετά το soundtrack με κάποιους ήχους από το περιβάλλον».

Η αποστολή τους είναι επείγουσα: Ύστερα από 500 εκατομμύρια χρόνια στη Γη, αυτά τα είδη δέχονται επίθεση από την κλιματική αλλαγή. Η θέρμανση των ωκεανών προκαλεί τη λεύκανση των κοραλλιών και αυξάνει τον κίνδυνο μολυσματικών ασθενειών που μπορούν να τα εξαφανίσουν, σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας. Οι ισχυρότερες καταιγίδες και οι αλλαγές στη χημεία του νερού μπορούν να καταστρέψουν τις δομές των υφάλων, ενώ τα αλλοιωμένα ρεύματα παρασύρουν τρόφιμα και προνύμφες.

«Το staghorn, αλλά και όλα τα άλλα είδη κοραλλιών που ζουν στο Government Cut παρέχουν ένα πραγματικό παράδειγμα για το πώς οι κοινότητες τους μπορούν να προσαρμοστούν όπως στην αυξανόμενη θερμότητα και στη μολυσμένη απορροή, ακόμη και σε ένα τόσο απίθανο περιβάλλον όπως το λιμάνι του Μαϊάμι.

«Το λιμάνι είναι ένα ανεκτίμητο μέρος για έρευνα για τα κοράλλια», είπε ο Φουντ. «Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Δεν θα μπορέσετε να επαναφέρετε τα οικοσυστήματα όπως ήταν πριν από 200 χρόνια. Οι επιλογές που μας μένουν είναι πιο ριζοσπαστικές. Βλέπουμε τη δύναμη της τεχνολογίας που συνδέει τους ανθρώπους με τη φύση. Είμαστε τυχεροί ως καλλιτέχνες και τα κοράλλια επωφελούνται», κατέληξε ο Φουντ».

_{photo pixabay}